An
tSaltair
1 Is aoibhinn dóibh
sin nach leanann
de chomhairle lucht na héagráifeachta; ●
nach seasann i slí na bpeacach,
agus nach suíonn i gcuideachta na sotalach;
2 ach a bhfuil a
ndúil i ndlí an Tiarna, ●
agus a dhéanann machnamh air de lá agus d’oíche.
3 Is cosúil na
daoine sin le crainn
a plandaíodh ar bhruach na habhann,
a thugann a dtoradh go tráthúil
agus nach bhfeonn a nduilleoga choíche. ●
Bíonn an rath ar gach aon ní dá ndéanann siad.
4 Ní amhlaidh do na
héagráifigh, ní amhlaidh! ●
ach mar cháith a scaiptear le gaoth.
5 Ionas nach
seasfaidh na héagráifigh sa bhreithiúnas ●
ná na peacaigh i gcomhthionól na bhfíréan.
6 Óir is cúram don
Tiarna slí na bhfíréan, ●
ach rachaidh slí na n-éagráifeach ar ceal.
1 Cén fáth a bhfuil
na ciníocha á suaitheadh ●
agus na náisiúin ag beartú gan éifeacht?
2 Éiríonn ríthe na
cruinne,
agus déanann na flatha comhcheilg le chéile ●
in éadan an Tiarna agus a ungthaigh:
3 “Réabaimis ó
chéile a gcuibhreacha ●
agus caithimis uainn a ngeimhle!”
4 An té atá ar neamh,
déanann sé gáire: ●
déanann an Tiarna díol magaidh díobh.
5 Labhraíonn sé
ansin leo go feargach; ●
cuireann scéin agus sceimhle orthu le corp cuthaigh:
6 “Chuir mise mo rí
féin i réimeas ●
ar Shíón, ar mo shliabh naofa.”
7 Foilseoidh mé
reacht an Tiarna. ●
“Is tú mo mhac,” a dúirt an Tiarna liom,
“inniu is ea a ghin mé thú.
8 Iarr orm agus
tiomnóidh mé na ciníocha duit ●
agus críocha na cruinne mar oidhreacht duit.
9 Déanfaidh tú iad
a bhriseadh le slat iarainn; ●
brisfidh tú ina mbloghanna iad amhail soitheach cré.”
10 Bígí críonna, dá
bhrí sin, a ríthe; ●
aire chugaibh, a rialtóirí na cruinne.
11 Déanaigí fónamh
don Tiarna le heagla
agus tugaigí ómós dó go creathnach,
sula gcuirfí fearg air, is go dtéadh sibh ar ceal
nuair a bhladhmfaidh a fhearg go tobann. ●
Is aoibhinn dá gcuireann a ndóchas ann.
1 A Thiarna, nach
líonmhar iad mo naimhde! ●
Tá mórán daoine ag éirí amach i m’éadan!
2 Is iomaí duine a
deir mar gheall orm: ●
“Níl slánú ar bith duit i nDia.”
3 Ach is tú, a
Thiarna, mo sciath; ●
mo ghlóir a thógann mo cheann.
4 Nuair a ghlaoim
ar an Tiarna os ard ●
tugann sé freagra orm óna shliabh naofa.
5 Chuaigh mé a luí
agus chodail mé; ●
agus dhúisigh mé toisc gur chosain an Tiarna mé.
6 Ní eagal liom na
mílte daoine ●
atá cruinnithe do gach leith i mo thimpeall.
7 Éirigh, a
Thiarna! Fóir orm, a Dhia! ●
Óir buaileann tú mo naimhde uile sa phus
agus briseann tú fiacla na bpeacach.
8 A Thiarna an
tslánaithe, ●
beannaigh do mhuintir!
1 Éist liom is mé
ag éamh ort, a Dhia na fíréantachta. ●
D’fhuascail tú mé ó mo phianpháis, éist liom go trócaireach.
2 A phobail, cá
fhad dom faoi mhíchlú agus náire, ●
agus sibhse ag tabhairt taitnimh don bhaois is don éitheach?
3 Is é an Tiarna a
roghnaíonn dó féin an duine diaga: ●
éistfidh an Tiarna nuair a ghlaofaidh mé air.
4 Bíodh eagla
oraibh; ná peacaigí, ●
déanaigí machnamh in bhur leaba.
5 Déanaigí íobairtí
córa, ●
bíodh bhur ndóchas sa Tiarna agaibh.
6 Is iomaí duine á
rá: “Cé a nochtfaidh nithe fónta dúinn? ●
Ardaigh solas do ghnúise os ár gcionn, a Thiarna.”
7 Is mó a chuir
tusa d’aoibhneas i mo chroí ●
ná iad siúd de bharr flúirse aráin agus fíona.
8 Rachad a luí faoi
shuaimhneas: déanfad codladh go sámh, ●
óir is tú amháin, a Thiarna, a choimeádann ó bhaol mé.
1 Tabhair cluas do
mo bhriathar, a Thiarna, ●
agus éist le m’osna.
2 Claon chun glór
mo ghuí, ●
a Rí liom is a Dhia!
3 Óir is chugatsa a
chuirim m’urnaí, a Thiarna;
éisteann tú liom ar maidin. ●
Ag faire is ag feitheamh dom ar maidin,
cuirim chugat mo ghuí.
4 Ní Dia tú lenarb
áil an urchóid: ●
ní mhaireann an t-olc leat.
5 Ní sheasfaidh an
scaothaire an fód ●
os comhair do shúl.
6 Is gráin leat
lucht oibrithe an oilc;
scriosann tú lucht éithigh. ●
Is fuath leis an Tiarna an duine fuilteach
agus an cealgaire claon.
7 Rachadsa cheana i
do theachsa
trí líonmhaire do thrócaire; ●
cromfaidh mé i do theampall naofa
le heagla romhat, a Thiarna.
8 Treoraigh mé a
Thiarna, i d’fhíréantacht
mar gheall ar mo naimhde; ●
réitigh do shlí romham.
9 Níl an fhírinne
le fáil ina mbéal;
tá cealg ina gcroí. ●
Is uaigh ar leathadh a gcraos;
is mealltach a dteanga.
10 Agair do
bhreithiúnas orthu, a Thiarna;
go dteipe ar a mbearta; ●
cuir an ruaig orthu de dheasca a gcionta
óir d’éirigh siad i d’éadan.
11 Bíodh áthas ar
chách a ritheann chugat;
gairdídís go brách; ●
caomhnaigh an dream lenarb áil d’ainm
chun go ndéana siad gairdeas ionat.
12 Óir beannóidh tú
na fíréin, a Thiarna; ●
beidh do chineáltas amhail sciath ina dtimpeall.
1 A Thiarna, ná
lochtaigh mé i d’fhearg ●
agus ná cuir pionós orm is tú ar buile chugam.
2 Déan trócaire
orm, a Thiarna, óir is lagbhríoch mé; ●
slánaigh mé, óir tá mo chorp á chiapadh,
3 agus tá m’anam á
chéasadh go géar, ●
ach tusa, a Thiarna, — cá fhad?
4 Fill, a Thiarna,
fuascail m’anam ●
agus saor mé as ucht do bhuanghrá.
5 Óir níl cuimhne
ag aon neach ort i measc na marbh; ●
cé a thabharfaidh moladh duit san uaigh?
6 Tá tuirse orm de
dheasca m’osnaíola,
ním mo leaba le mo dheora gach oíche; ●
fliuchaim mo tholg le huisce mo chinn.
7 Tá mo shúil á
snoí le dobrón: ●
chuaigh sí in aois de dheasca mo naimhde go léir.
8 Imígí uaim a
lucht déanta na hurchóide, ●
óir tá éiste ag an Tiarna le glór mo ghoil.
9 Thug an Tiarna
aird ar m’achainí; ●
tá glactha ag an Tiarna le mo ghuí.
10 Beidh náire is
mórbhuaireamh ar mo naimhde uile. ●
Cuirfear ar gcúl go tobann faoi náire iad.
1 A Thiarna, a Dhia
liom, is tú mo dhídean; ●
saor mé ar mo ghéarleantóirí agus fuascail mé,
2 sula mbeiridís ar
m’anam mar leon, ●
do mo sciobadh leo gan lucht mo tharrthála ann.
3 A Thiarna Dia, má
rinne mé an ní seo, ●
má rinne mé urchóid le mo lámha,
4 má thug mé an
t-olc in aghaidh na maitheasa do mo chara, ●
má chreach mé mo naimhde gan chúis –
5 go leana mo
naimhde mé is go mbeire siad orm,
go ngabha siad de chosa i m’anam, ●
is go leaga siad m’oineach sa luaithreach.
6 Éirigh, a
Thiarna, le corp feirge: ●
éirigh in aghaidh buile mo naimhde a Dhia liom,
dúisigh, ó d’fhógair tú breithiúnas.
7 Tagadh
comhthionól na gciníocha i do thimpeall: ●
bí i do shuí os a gcionn in airde.
8 Is é an Tiarna
breitheamh na gciníocha. ●
Tabhair breith orm, a Thiarna, de réir m’fhíréantachta
agus de réir an ionracais atá ionam.
9 Cuir deireadh le
hurchóid na n-éagráifeach
agus daingnigh na fíréin; ●
os tú a thriaileann croí agus áranna,
a Dhia na fíréantachta.
10 Is é Dia mo sciath
is mo dhídean ●
a shaorann lucht an chroí dhírigh.
11 Breitheamh ceart
cóir é Dia, ●
Dia a smachtaíonn in aghaidh an lae.
12 Mura leasaíonn
siad, cuirfidh sé faobhar ar a chlaíomh; ●
teannfaidh sé agus díreoidh sé a bhogha;
13 tá uirlisí
marfacha gléasta aige ●
agus saigheada mar chaora tine.
14 Bhí na hurchóidigh
torrach ar an olc ●
ghabh siad an mhioscais agus shaolaigh an feall.
15 D’oscail siad
clais agus thochail í ●
ach thit siad sa pholl a rinne siad.
16 Fillfidh a
mioscais ar a mbaithis féin: ●
ar a gceann féin a fhillfidh a bhfeall.
17 Molfaidh mé an
Tiarna as ucht a fhíréantachta: ●
ceolfaidh mé don Tiarna, an Neach is Airde.
1 A Thiarna, ár
dTiarna, nach éachtach é
d’ainm ar fud na cruinne! ●
Moltar do mhaorgacht os cionn na spéartha
as béal naíonán agus leanaí cíche.
2 Bhunaigh tú
daingean in aghaidh d’eascairde ●
d’fhonn naimhde agus ceannaircigh a chloí.
3 Nuair a fheicim
na spéartha, saothar do mhéar – ●
an ré agus na réaltaí a rinne tú –
4 cad is daoine ann
go dtógfá ceann díobh? ●
ná neacha daonna go ndéanfá cúram dóibh?
5 Rinne tú beagán
níos lú ná Dia iad ●
gur chuir tú barr glóire agus gradaim orthu.
6 Thug tú ceannas
ar oibreacha do lámh dóibh ●
agus chuir tú gach aon ní faoina gcosa,
7 idir chaoirigh
agus eallaí agus eile ●
agus ainmhithe uile an mhachaire,
8 éanlaith an aeir
agus iasc na mara ●
agus a ngluaiseann ar raonta na farraige.
9 A Thiarna, ár
dTiarna, nach éachtach é ●
d’ainm ar fud na cruinne!
1 Béarfaidh mé
buíochas duit, a Thiarna, ó mo chroí, go hiomlán, ●
inseoidh mé do mhóréachtaí go léir.
2 Déanfaidh mé
lúcháir agus gairdeas ionat, ●
canfaidh mé Salm do d’ainm, a Neach is Airde,
3 toisc gur
cuireadh mo naimhde ar gcúl; ●
thuisligh siad agus cailleadh iad i d’fhianaise.
4 Óir phléigh tú mo
chúis go cothrom, ●
i do shuí duit ar an mbinse i do bhreitheamh cóir.
5 Lochtaigh tú na
ciníocha, dhamnaigh tú na héagráifigh; ●
scrios tú a n-ainm go brách na breithe.
6 Tá na naimhde
arna gcloí, arna milleadh go deo; ●
leag tú a gcathracha ar lár; chuaigh a gcuimhne ar ceal.
7 Tá an Tiarna faoi
réim go brách; ●
shocraigh sé a chathaoir a thabhairt breithiúnas.
8 Tugann sé breith
ar an gcruinne go cóir, ●
agus ceart do na ciníocha go cothrom.
9 Tá an Tiarna ina
dhaingean dá mbíonn faoi chois, ●
ina dhaingean in am na hiaróige;
10 Cuireann do lucht
aitheantais a ndóchas ionat ●
óir ní thréigeann tú do lucht iarrtha, a Thiarna.
11 Canaigí don Tiarna
a bhfuil cónaí air i Síón: ●
foilsígí a éachtaí do na náisiúin;
12 Óir chuimhnigh an
díoltas fola orthu, ●
ní dhearna dearmad ar éamh na mbocht.
13 Déan trócaire orm,
a Thiarna; féach a bhfulaingím; ●
d’ardaigh tú ó dhoirse an bháis mé,
14 d’fhonn go
bhfoilsí mé do mholtaí go léir
ag doirse iníne Síón ●
agus go ndéana mé lúcháir i do shlánú.
15 Tá na ciníocha
slogtha síos sa chlais a rinneadar féin: ●
sa líon a d’fholaigh siad féin a gabhadh a gcosa.
16 Nocht an Tiarna é
féin ina bhreitheamh cóir: ●
tá beirthe ar na héagráifigh ina mbearta féin.
17 Rachaidh na
peacaigh ar ais go Seól – ●
na náisiúin uile a rinne dearmad de Dhia.
18 Óir ní dhéanfar
dearmad de lucht an ghátair i gcónaí; ●
ní go deo a rachaidh dóchas na mbocht in éag.
19 Éirigh, a Thiarna!
ná lig an bua leis an duine: ●
tugtar breith ar na ciníocha i d’fhianaise.
20 Scanraigh an croí
iontu, a Thiarna; ●
bíodh a fhios acu nach bhfuil iontu ach daoine.
1 Cén fáth a
gcoinníonn tú amach uainn, a Thiarna? ●
Cén fáth a ngabhann tú i bhfolach in am an bhuairimh?
2 Téann na
héagráifigh ar thóir lucht na hainnise go díomasach ●
agus ceaptar iad siúd sna bearta a bheartaigh siad.
3 Óir maíonn na
héagráifigh as mianta a gcroí: ●
déanann an santach diamhasla agus diúltaíonn don Tiarna.
4 Deireann na
drochdhaoine le díomas: “Ní dhéanfaidh sé díoltas.” ●
Deir siad ina n-intinn: “Níl Dia ar bith ann!”
5 Éiríonn an bóthar
leo i gcónaí
agus is fada óna n-aigne do bhreitheanna. ●
Is beag acu a naimhde uile.
6 Deir siad ina
gcroí: “Ní chorrófar sinn: ●
Ní bhainfidh míshéan dúinn go brách.”
7 Bíonn a mbéal
lomlán de mhallachtaí
agus fós de chealg is de bhréaga: ●
bíonn urchóid is mioscais faoina dteanga.
8 Téann siad in
oirchill i bhfogas na mionbhailte:
dúnmharaíonn siad an neamhchiontach ina n-ionad folaigh.●
Bíonn a súile ag faire an bhochtáin gan taca.
9 Fanann siad faoi
cheilt ar nós leoin ina uachais,
fanann siad i bhfolach chun breith ar lucht na hainnise: ●
beireann siad ar an ainniseoir agus tugann ina líon é.
10 Cromann siad chun
léim a thabhairt ●
agus titeann an t-anbhann le treise a lámh.
11 Deir siad ina
gcroí: “Ní cuimhin le Dia; ●
folaíonn sé a aghaidh, ní fheiceann dada.”
12 Éirigh, a Thiarna!
Tóg do lámh, a Dhia! ●
agus ná déan dearmad ar lucht na hainnise.
13 Cad chuige do na
choirpigh drochmheas a chaitheamh le Dia, ●
á rá ina gcroí: “Ní imreoidh sé díoltas”?
14 Feiceann tusa an
trioblóid is an buaireamh
ionas go bhféadfá cúram a dhéanamh díobh. ●
Is ortsa atá a sheasamh ag an ainniseoir,
is tú a thugann cúnamh don dílleachta.
15 Déan cumhacht na
n-éagráifeach agus na hurchóideach a bhriseadh, ●
agair a n-urchóid orthu go ndéanfar a milleadh.
16 Is é an Tiarna is
rí go brách na breithe; ●
rachaidh na ciníocha ar ceal as a fhearann.
17 Éistfidh tú, a
Thiarna, le mianta na mbocht; ●
daingneoidh tú a gcroí agus tabharfaidh tú cluas dóibh,
18 a sheasamh ceart
na ndílleachtaí is an dream a d’fhulaing éigean ●
ionas nach mbeadh na saoltánaigh ina gcúis sceimhle dóibh feasta.
1 Leis an Tiarna a
fuair mé dídean;
cén chaoi a déarfaidh sibh le m’anam: ●
“Eitil, amhail éan, chun an tsléibhe.”
2 Féach na peacaigh
ag teannadh an bhogha; ●
táid ag gléasadh a saighead ar an tsreang,
á gcaitheamh leis an bhfíréan sa dorchacht.
3 Ón uair a
scriostar na fothaí ●
cad is féidir leis an bhfíréan a dhéanamh.
4 Tá an Tiarna ina
theampall naofa,
ar neamh atá a chathaoir ríoga. ●
Breathnaíonn a shúile na hísle;
tástálann siad clann na ndaoine.
5 Féachann an
Tiarna an fíréan is an t-ainfhíréan, ●
is fuath leis lucht an fhoréigin.
6 Fearfaidh sé tine
agus ruibh ar na peacaigh: ●
gaoth fheannaideach loiscneach atá i ndán dóibh.
7 Is geal leis an
Tiarna an fhíréantacht: ●
agus feicfidh na fíréin a aghaidh.
1 Fóir orm, a
Thiarna, óir níl fíréan le fáil, ●
tá an fhírinne ar iarraidh i measc na hÁdhamhchlainne.
2 Insíonn siad
bréaga dá chéile ●
le beola bladair is le croí calaoiseach.
3 Go dteasca an
Tiarna gach aon bhéal bréagach, ●
gach teanga a bhíonn ag maíomh go sotalach díomasach;
4 gach dream a
deir: “Inár dteanga atá ár neart, ●
linn féin ár mbéal, cé a dhéanfaidh ár smachtú?”
5 “Toisc dearóile
na ndealbh agus osnaíl na mbocht
éireoidh mé féin anois,” arsa an Tiarna. ●
“Tabharfaidh mé dóibh an slánú is mian leo.”
6 Briathra glana
iad briathra an Tiarna ●
airgead athleáite a scar le slaidhreadh,
airgead a triaileadh is a glanadh faoi sheacht.
7 Is tú a Thiarna,
a dhéanfaidh cúram dínn:
déanfaidh tú ár gcosaint ar an nglúin seo go brách. ●
Tá triall na n-éagráifeach inár dtimpeall do gach leith
agus daoscar na ndaoine faoi mheas ag clann Ádhaimh.
1 Cá fhad, a
Thiarna, a fhágfaidh tú i ndíchuimhne mé? ●
Cá fhad a choinneoidh tú d’aghaidh i bhfolach orm?
2 Cá fhad a
mhairfidh m’anam á bhuaireamh
agus cathú i mo chroí i gcaitheamh an lae? ●
Cá fhad a choimeádfaidh mo namhaid faoina réir mé?
3 Féach orm agus
freagair mé a Thiarna, a Dhia liom. ●
Soilsigh mo shúile sula dtitfidh codladh an bháis orm,
4 sula ndéarfaidh
mo naimhde go bhfuair siad an bua orm, ●
sula ndéanfaidh m’eascairde lúcháir toisc gur thit mé.
5 Chuir mise mo
dhóchas i do bhuanghrá daingean, ●
beidh áthas ar mo chroí de bharr do shlánaithe,
agus molfaidh mé an Tiarna, mar go raibh sé fial liom.
1 Deir na hamadáin
ina gcroí: “Níl aon Dia ann.” ●
Tá siad truaillithe: déanann siad gníomhartha gránna;
níl aon duine maith ann.
2 Breathnaíonn an
Tiarna ó neamh ar chlann na ndaoine ●
go bhfeice sé an bhfuil tuiscint ag aon duine nó an iarrfaidh siad Dia.
3 Chuaigh siad uile
ar seachrán; truaillíodh iad uile, ●
níl neach ann a dhéanann an mhaith:
níl oiread is duine.
4 An ea nach bhfuil
ciall ag lucht an oilc?
Slogann siad mo phobal go díreach mar a shlogfaí arán. ●
Níor ghlaoigh siad ar an Tiarna.
5 Beidh an dream
sin ar crith le heagla, ●
óir tá Dia leis an bhfíréan.
6 Ba mhian libh
dóchas na mbochtán a mhilleadh, ●
ach is é an Tiarna a ndídean.
7 Á, go dtaga slánú
Iosrael as Síón amach! ●
Nuair a chasfaidh an Tiarna an rath ar a phobal,
beidh áthas ar Iacób agus gairdeas ar Iosrael.
1 A Thiarna, cé
dhéanfaidh cónaí i do bhoth? ●
Cé lonnóidh ar do shliabh naofa?
2 Iad sin a
shiúlann gan cháim; ●
iad sin a dhéanann fíréantacht
agus a labhraíonn go díreach óna gcroí;
3 iad sin nach
ndéanann tromaíocht lena dteanga; ●
iad sin nach ndéanann olc dá gcomharsa
is nach dtugann masla don duine thall;
4 iad sin ar beag
acu an drochdhuine
agus ar mór acu lucht eagla an Tiarna; ●
iad sin nach ngabhann siar ar a mbriathar
bíodh gur mhionnaigh chun a ndochair féin;
5 nach gcuireann a
gcuid airgid ar úsaireacht,
agus nach nglacann le breab in aghaidh an neamhchiontaigh. ●
Iad sin a dhéanfaidh amhlaidh
ní bhainfear dá dtreoir iad go brách.
1 Caomhnaigh mé a
Thiarna, ●
is ort a thriallaim.
2 Deirim leis an
Tiarna: “Is tú mo Dhia. ●
Níl maith ar bith agam cés moite díotsa.”
3 Chuir sé grá as
cuimse ag borradh i mo chroí ●
do na daoine dílse a mhaireann ina thír.
4 An dream ar rogha
leo a mhalairt de Dhia
tiocfaidh tuilleadh mór fós de bhuartha anuas orthu. ●
Ní thoirbhreoidh mé fuil a ndeochíobairt ar aon chor
ná ní chluinfear a n-ainmneacha go brách ar mo bheola.
5 Is é an Tiarna is
rogha liom, mo chuid de réir oidhreachta; ●
agus cuid mo chupáin; is ort atá mo sheasamh.
6 Thit na téada
tomhais dom in áiteanna áille: ●
is aoibhinn liom go dearfa an oidhreacht a fuair mé.
7 Tugaim buíochas
don Tiarna as ucht comhairle a thabhairt dom, ●
agus teagasc a thabhairt do mo chroí san oíche.
8 Coimeádaim an
Tiarna de shíor i m’intinn: ●
agus é ar mo dheasláimh ní chorrófar mé choíche.
9 Tá gairdeas ar mo
chroí agus áthas ar m’anam; ●
agus ligfidh mo cholainn a scíth faoi dhóchas.
10 Óir ní fhágfaidh
tú m’anam i measc na marbh ●
ná ní ligfidh tú do do mhuirneach truailliú a fheiceáil.
11 Taispeánfaidh tú
slí na beatha dom; ●
tá lúcháir go fial i do láthair
agus aoibhneas ar do dheasláimh go brách.
1 Éist le cúis
chóir, a Thiarna;
tabhair aird ar mo ghlór; ●
tabhair cluas do m’urnaí nach dtagann as béal bréagach.
2 Gurab uaitse a
gheobhaidh mé breithiúnas; ●
feiceann tusa an fhírinne.
3 Cuardaigh mo
chroí, tabhair cuairt orm san oíche, ●
déan mo thástáil le tine agus ní bhfaighidh tú coir ionam.
4 Níor pheacaigh mo
bhéal de réir nós an duine; ●
sheachain mé an foréigean de réir bhriathra do bhéil.
5 Ghreamaigh mo
chéimeanna go daingean de do shlite, ●
ní dheachaigh mo chosa ar fán ná ar fuaidreamh.
6 Gairim ort, a
Dhia, agus tabharfaidh tú freagra orm:
claon do chluas agus éist le mo bhriathar.
7 Taispeáin dom do
bhuanghrá ró-iontach, a Thiarna, ●
a shaorann a dtriallann ort le neart do dheasláimhe.
8 Déan mo chosaint
mar mhac imreasan do shúile; ●
folaigh mé faoi scáth do sciathán
ar na peacaigh a imríonn éigean orm.
9 Tá mo naimhde i
mo thimpeall go feargach fraochta;
a ndúrchroí dunta, ●
a mbéal ag déanamh mórtais.
10 Éiríonn siad i
m’éadan, bailíonn siad i mo thimpeall, ●
táid ag faire na faille d’fhonn mé a leagan ar lántalamh.
11 Is cosúil iad le
leoin ar thóir a gcreiche, ●
le coileáin leoin i bhfolach sa dorchacht.
12 Éirigh ina
n-aghaidh, á dtreascairt, a Thiarna; ●
saor m’anam ón éagráifeach le faobhar do chlaímh.
13 Go saora do lámh
mé, a Thiarna, ó dhaoine
a bhfuil mian a gcroí i nithe an tsaoil seo. ●
Líonann tú a mbolg as do líonmhaireacht
go mbíonn díol a sáithe ag a gclann,
agus go bhfágann siad fuíoll ag a leanaí.
14 Feicfidh mise,
áfach, d’aghaidh i bhfíréantacht, ●
agus ag dúiseacht dom sásófar mé le radharc do ghnúise.
1 Mó ghrá thú, a
Thiarna, mo neart thú, ●
mo charraig thú, mo dhaingean is mo shlánaitheoir.
2 Mo Dhia thú, mo
charraig is dídean dom, ●
mo sciath, adharc mo shlánaithe, mo dhún.
3 Glaoim ar an
Tiarna dár dleacht moladh, ●
agus déantar mo shaoradh ó mo naimhde.
4 Tháinig tonnta an
bháis i mo thimpeall ●
agus scanraigh tuilte na hurchóide mé.
5 Chrioslaigh
cuibhreacha Sheól mé, ●
chuaigh mé in achrann i líonta an éaga.
6 Scairt mé ar an
Tiarna i mo ghátar,
agus d’iarr mé cúnamh ar mo Dhia ●
Chuala sé mo ghlór ina theampall,
agus ráinig mo ghlao a chluasa.
7 Chrith an talamh
agus suaitheadh é
agus corraíodh fothaí na sléibhte ●
toisc go raibh sé ar lasadh le barr feirge.
8 D’éirigh deatach
as polláirí a shróine,
agus tine dheargloiscneach as a bhéal, ●
ionas gur adhnadh leis sméaróidí dearga.
9 D’ísligh sé na
spéartha agus thuirling sé, ●
agus néal dubh dorcha faoina chosa.
10 Tháinig sé ag marcaíocht
ar cheiribín ●
agus é ag eitilt ar eiteoga na gaoithe.
11 Chuir sé uime an
dorchacht mar éadach, ●
uiscí dorcha is dlúthnéalta ba phuball dó.
12 As an ngile agus
na néalta a bhí uime ●
tháinig clocha sneachta agus splancacha tine.
13 Bhí an Tiarna ag
déanamh toirní sna spéartha, ●
agus thug an Té is Airde a ghlór uaidh.
14 Scaoil sé a
shaigheada agus scaip iad, ●
agus chaith a chaora tine gur threascair iad.
15 Bhí foinsí na
farraige le feiceáil
agus nochtadh fothaí na cruinne ●
de thoradh do bhagartha, a Thiarna,
de thoradh sí gaoithe do chuid feirge.
16 Shín sé anuas agus
rug orm, ●
agus tharraing as na tuilte móra mé.
17 Shaor sé mé ón
namhaid a bhí róláidir dom ●
ó lucht m’fhuatha ba threise ná mé.
18 D’ionsaíodar mé lá
mo thubaiste, ●
ach tharla an Tiarna ina thaca dom.
19 Sheol sé amach in
áit fhairsing mé, ●
do mo tharrtháil as ucht a ghrá dom.
20 Chúitigh an Tiarna
m’fhíréantacht liom; ●
thug luach saothair dom de réir ghlaine mo lámh,
21 toisc gur
choinnigh mé slite an Tiarna ●
is nár imigh mé uaidh ar seachrán.
22 Bhí a
bhreithiúnais go léir os mo choinne, ●
is níor chuir mé a reachtanna i leataobh uaim.
23 Ach mhair mé gan
cháim ina láthair, ●
agus choimeádas mé féin ón gcoirpeacht.
24 Agus chúitigh an
Tiarna m’fhíréantacht liom ●
de réir ghlaine mo lámh ina láthair.
25 Is dílis tú don
duine dílis, ●
is ionraic tú leis an duine ionraic.
26 Is glan tú le
lucht na glaine, ●
agus glic le lucht an ghlicis.
27 Óir saorfaidh tú
lucht na huirísle ●
ach umhlóidh tú lucht an díomais.
28 Is tusa, a Thiarna,
mo lóchrann, ●
mo Dhia thú, a shoilsíonn mo dhorchacht.
29 Is tríotsa a
bhearnaím na sluaite; ●
le cabhair Dé a ghabhaim de léim thar balla.
30 Tá slí Dé gan
mháchail,
tá briathar an Tiarna arna phromhadh. ●
Is é is sciath go dearfa
do chách a thriallann chuige.
31 Óir cé eile is Dia
ann ach an Tiarna? ●
Cé eile is carraig ann seachas ár nDia?
32 An Dia a
chrioslaigh mé le calmacht ●
agus a rinne mo bhealach sábháilte;
33 a thug luas na
heilite do mo chosa ●
agus a chuir i mo sheasamh go daingean ar na harda mé.
34 D’oil sé mo lámh
chun cogaidh ●
is mo chuisle chun bogha práis a theannadh.
35 Thug tú dom sciath
do shlánaithe ●
agus choinnigh do dheaslámh go daingean mé.
36 Réitigh tú an tslí
do mo chéimeanna, ●
ionas nár shleamhnaigh mo chosa.
37 Chuaigh mé sa tóir
ar mo naimhde: tháinig mé suas leo, ●
agus níor chas mé go ndearna mé a scriosadh.
38 Rinne mé a
mbualadh ionas nach bhféadfaidís éirí ●
agus thit siad ar lár faoi mo chosa.
39 Chrioslaigh tú le
neart mé chun catha, ●
agus threascair tú an dream a bhí i m’éadan.
40 Chuir tú ruaig is
raon maidhme ar mo naimhde ●
agus mhill tú an drong a thug fuath dom.
41 Scairt siad – ní
raibh lucht a dtarrthála ann: ●
bhí sé fuar acu glaoch ar an Tiarna.
42 Ar nós na luaithe
roimh an ngaoth a mheil mé iad, ●
á gcosaráil amhail salachar na sráide.
43 Tharrthaigh tú mé
ó choimhlintí an phobail
agus chuir tú os cionn na náisiún mé; ●
rinne pobal nárbh eol dom fónamh dom,
an túisce ba chlos dóibh ghéill siad.
44 Tháinig na
heachtrannaigh ag lútáil liom,
mheathlaigh na náisiúin iasachta: ●
tháinig siad as a ndaingne go critheaglach.
45 Go maire an
Tiarna! Gura beannaithe mo charraig! ●
Go raibh Dia mo shlánaitheoir á mhóradh;
46 an Dia a bhain
díoltas amach dom ●
agus a chuir na ciníocha faoi mo smacht,
47 a rinne mo
shaoradh ó mo naimhde ●
agus a d’ardaigh mé os cionn m’eascairde,
agus a sciob mé ó lucht an éigin.
48 Ar an ábhar sin
tabharfaidh mé moladh duit
i measc na náisiún, a Thiarna: ●
agus canfaidh mé Salm do d’ainm;
49 óir thug tú
cathréimeanna do do rí,
agus nocht tú do ghrá do d’ungthach, ●
do Dháiví agus dá shliocht go brách.
1 Fógraíonn na
spéartha glóir Dé ●
agus foilsíonn an fhirmimint saothar a lámh.
2 Insíonn na
laethanta an scéal dá chéile ●
agus tugann na hoícheannta an t-eolas dá chéile.
3 Ní chluintear
caint ná canúint ná briathar
cé go ngabhann a nglór i ngach uile thír ●
agus a bhfocail go críocha imchiana na cruinne.
4 Is iontu a chuir
sé a bhoth don ghrian
a thagann mar nuachar amach as a sheomra ●
ag gairdiú mar ghaiscíoch ag cur chun reatha.
5 Tá a thriall
amach as teorainn na spéire
agus a iomchuairt thart chun na teorann eile, ●
agus níl dul óna theas ag aon ní ar bith.
6 Tá dlí an Tiarna
gan cháim:
athbheonn sé an t-anam. ●
Is iontaofa í fianaise an Tiarna,
a thugann eagna don fhíréan.
7 Is díreach iad
forálacha an Tiarna:
cuirid áthas ar an gcroí; ●
is glan í aithne an Tiarna, soilsíonn sí na súile.
8 Is íon í eagla an
Tiarna,
maireann sí go deo; ●
is fíor iad reachtanna an Tiarna,
táid uile go cóir.
9 Is mó is
so-mhianaithe iad ná ór,
ná mínór dá ghlaine; ●
agus is milse iad ná mil,
ná mil ar sileadh ón gcíor.
10 Múineann siad
eolas do do ghiolla; ●
is cúis luaíochta a gcomhlíonadh.
11 Cé hiad a
fhéadfaidh a n-earráidí a aithint? ●
ná leag orm mo pheacaí folaigh.
12 Caomhnaigh do ghiolla
ar an uabhar
sula bhfaighe sé mo bhua; ●
Ansin is ea a bheidh mé gan smál
agus saor ó thrompheaca.
13 Go raibh briathra
uile mo bhéil
agus smaointe mo chroí ●
taitneamhach leatsa, a Thiarna,
a charraig liom, is a shlánaitheoir.
1 Go n-éiste an
Tiarna leat lá an bhuairimh: ●
go gcumhdaí ainm Dia Iacóib thú!
2 Go gcuire sé
cúnamh chugat ón sanctóir ●
agus go dtuga sé taca duit as Síón.
3 Go mba cuimhin
leis d’ofrálacha go léir: ●
go mba taitneamhach leis d’íobairtí uileloiscthe.
4 Go dtuga sé mianta
do chroí duit, ●
go gcomhlíona sé do bhearta go léir.
5 Go ndéanaimid
lúcháir as ucht do bhua,
agus gairdeas in ainm ár nDé. ●
Go ndeonaí an Tiarna d’achainíocha go léir duit.
6 Is deimhin liom
anois go bhfuil an bua
tugtha ag an Tiarna dá ungthach; ●
go bhfreagróidh sé óna fhlaitheas naofa
le gníomhartha is le cumhacht a dheasláimhe.
7 Bíonn dóchas
droinge i gcarbaid
agus dóchas droinge eile in eachra; ●
cuirimidne, áfach, ár ndóchas
in ainm an Tiarna, ár nDia.
8 Treascrófar iad
siúd agus titfidh siad; ●
seasfaimidne an fód go daingean.
9 Tabhair an bua
don rí, a Thiarna, ●
agus éist linn nuair a ghlaoimid ort.
1 Gairdíonn an rí
as do chumhacht, a Thiarna, ●
cá hionadh lúcháir air de chionn do chúnaimh!
2 Thug tú mian a
chroí go deimhin dó, ●
is níor eitigh tú air achainíocha a bhéil.
3 Tháinig tú ina
airicis le beannachtaí búidhe, ●
agus chuir tú coróin de ghlanór ar a cheann.
4 D’iarr sé an
bheatha ort agus bhronn tú fadsaol air ●
a mhairfidh go brách ó aois go haois.
5 Is mór é a
ghradam de bharr do chúnaimh. ●
Bronnann tú maorgacht agus maise rómhór air.
6 Rinne tú ábhar
beannachta go brách de; ●
cuireann do láithreacht ríméad is lúcháir air.
7 Tá dóchas an rí
go daingean sa Tiarna: ●
toisc bhuanghrá an Té is Airde ní dhéanfar a bhogadh.
8 Béarfaidh do lámh
ar d’eascairde go léir: ●
béarfaidh do dheaslámh ar an dream a thugann fuath duit.
9 Loiscfidh tú iad
mar a dhéanfá i mbruithneach thine
an uair a thaibhseoidh do ghnúis. ●
Scriosfaidh an Tiarna ina dhíbheirg iad,
agus déanfaidh an tine a slogadh.
10 Scriosfaidh tú a
sliocht den talamh ●
agus a gclann as líon na ndaoine.
11 Bíodh go
mbeartóidís an t-olc i do choinne ●
nó go gceapfaidís an chealg, ní éireoidh leo,
12 Óir cuirfidh tú an
ruaig is an teitheadh orthu ●
agus teannfaidh tú do bhogha ina n-éadan.
13 Éirigh, a Thiarna,
i do neart: ●
canfaimid agus ceiliúrfaimid do chumhacht.
1 A Dhia liom, a
Dhia liom, cad chuige ar thréig tú mé? ●
Is fada tú ó m’achainí agus ó bhriathra mo chneadaí.
2 Ní éisteann tú, a
Dhia, nuair a ghlaoim ort sa lá: ●
Nuair a screadaim ort san oíche ní bhfaighim aon suaimhneas.
3 Ar a shon sin, is
naofa thú, a Thiarna, ●
agus tú i d’ábhar molta ag Iosrael.
4 Ionatsa a chuir
ár n-aithreacha a ndóchas: ●
bhí muinín acu asat agus shaor tú iad.
5 Nuair a ghlaoigh
siad ort sábháladh iad: ●
is ort a bhí a seasamh is níor chaill tú orthu.
6 Péist is ea mise;
ní duine mé: ●
táim i mo sceith béil ag na daoine
agus i m’ábhar aithise ag an bpobal.
7 Gabhann a
bhfeiceann mé ag fonóid fúm: ●
croitheann siad a gceann agus pus orthu:
8 “Bhí a mhuinín as
an Tiarna go saorfaí é: ●
saoradh seisean é, más air atá a ghreann.”
9 Is tú a thug
amach as an mbroinn mé ●
agus a thug dóchas dom is mé ar chíocha mo mháthar.
10 Ba leatsa mé ó lá
mo bhreithe: ●
ó bhroinn mo mháthar is tú mo Dhia.
11 Ná bí i bhfad uaim
in am mo bhuartha; ●
bí i m’aice, óir níl aon chabhair eile agam.
12 Is iomaí sin tarbh
atá i mo thimpeall, ●
tá tréantairbh Bháiseán thart orm.
13 Leathann siad a
gcraos i mo choinne ●
mar leon amplach agus é ag búiríl.
14 Doirtear amach mé
mar uisce,
tá mo chnámha arna scaoileadh ó chéile. ●
Is cosúil mo chroí le céir
arna leá i lár mo chléibh.
15 Shearg mo scornach
mar shlige cré-umha,
is tá mo theanga ag ceangal de mo charball: ●
leagann tú i luaithreach an bháis mé.
16 Tá mórán madraí i
mo thimpeall
agus táim crioslaithe ag gasra bithiúnach. ●
Tollann siad mo lámha agus mo chosa;
17 féadaim mo chnámha
go léir a chomhaireamh. ●
Baineann siad lán a súl asam go sásta.
18 Roinneann siad mo
chuid éadaigh eatarthu ●
agus caitheann siad crainn ar mo chóta.
19 Ach ná bíse i
bhfad uaim, a Thiarna; ●
mo chabhair thú! brostaigh chun mo chúnaimh.
20 Déan m’anam a
fhuascailt ón gclaíomh ●
agus mo bheatha ó ghreim an mhadra.
21 Saor mé ó bhéal an
leoin ●
agus m’anam bocht ó adharca na ndamh allta.
22 Fógróidh mé d’ainm
do mo mhuintir, ●
molfaidh mé thú i lár do phobail.
23 Molaigí an Tiarna,
a mhuintir lenarb eagal é: ●
tugaigí clú dó, a shliocht Iacóib go léir,
tugaigí urraim dó, a shíol Iosrael ar fad;
24 de bhrí nár bheag
air na bochtáin
agus nár scorn leis riamh a n-ainnise. ●
Níor cheil sé riamh a ghnúis orthu
ach d’éist leo an uair a ghlaoigh siad air.
25 De do thairbhe-se
a thugaim moladh sa mhórthionól; ●
comhlíonfaidh mé mo mhóideanna i láthair
an dreama ar a mbíonn a eagla.
26 Íosfaidh na
bochtáin agus sásófar iad; ●
molfaidh lucht a iarrtha an Tiarna.
Go maire bhur gcroí go brách!
27 Cuimhneoidh gach
aird de chríocha na cruinne,
cuimhneoidh an domhan uile agus casfaidh ar an Tiarna, ●
agus adharfaidh na ciníocha go léir ina fhianaise.
28 Is leis an Tiarna
an ceannas: ●
rialaíonn sé na náisiúin
29 agus adharfaidh
maithe móra an talaimh ina fhianaise: ●
cromfaidh ina láthair a ngabhann síos sa luaithreach.
30 Nuair nach beo don
duine feasta beidh a shliocht ag fónamh dó ●
agus ag tabhairt tuairisc an Tiarna do ghlúin atá le teacht.
31 Foilseoidh siad a
dhílse do phobal nár saolaíodh fós, ●
á chur i gcéill dóibh gurb eisean a rinne an ní seo.
1 Is é an Tiarna
m’aoire: ●
ní bheidh aon ní de dhíth orm.
2 Cuireann sé féin
i mo luí mé ●
i móinéar féir ghlais.
3 Seolann sé ar
imeall uisce an tsóláis mé
mar a bhfaighim suaimhneas. ●
Seolann sé ar shlí na fíréantachta mé
mar gheall ar a ainm.
4 Fiú dá siúlfainn
i ngleann an dorchadais,
níor bhaol liom an t-olc ●
agus tú faram le do shlat is do bhachall
chun sólás a thabhairt dom.
5 Cóiríonn tú bord
chun béile dom
i láthair mo naimhde. ●
Ungann tú mo cheann le hola;
tá mo chupa ag cur thairis.
6 Leanfaidh
cineáltas is buanghrá mé
gach lá de mo shaol; ●
i dteach an Tiarna a mhairfidh mé
go brách na breithe.
1 Leis an Tiarna an
talamh agus a lánmhaire, ●
an domhan ar fad agus a maireann ann.
2 Is é féin a
bhunaigh ar an aigéan é ●
agus a dhaingnigh ar an bhfarraige íochtarach é.
3 Cé hiad a
rachaidh suas cnoc an Tiarna? ●
Cé hiad a bheidh ina seasamh ina ionad naofa?
4 An mhuintir a
bhfuil lámh gan smál agus croí glan acu: ●
an mhuintir ar beag orthu nithe gan tairbhe
agus nach dtugann mionn éithigh dá gcomharsa.
5 Beidh beannacht
an Tiarna ar an mhuintir sin ●
agus luach saothair ó Dhia, a slánaitheoir.
6 A leithéid sin a
bhíonn á lorg: ●
a bhíonn ar thóir Dia Iacóib.
7 Ardaigí bhur
lindéir, a gheataí, ●
agus tógtar na doirse cianaosta go dtaga Rí na glóire isteach!
8 Cé hé an Rí seo
na glóire? ●
An Tiarna atá láidir, tréan;
an Tiarna atá tréan i gcogadh.
9 Ardaigí bhur
lindéir, a gheataí, ●
agus tógtar na doirse cianaosta go dtaga Rí na glóire isteach!
10 Cé hé an Rí seo na
glóire? ●
Is é an Tiarna é, Dia na slua, sin é Rí na glóire.
1 Is chugat a
thógaim m’anam, a Thiarna: ●
Is ionat a chuirim mo dhóchas,
2 nár dhéantar mo
náiriú, a Dhia; ●
ná maíodh mo naimhde a mbua orm.
3 Ní náireofar a
gcuireann a ndóchas ionat ●
ach an dream a fheallann gan ábhar ar iontaoibh.
4 Taispeáin do
shlite dom, a Thiarna, ●
agus déan do chosáin a mhúineadh dom.
5 Déan mo threorú i
d’fhírinne, tabhair teagasc dom,
óir is tú mo Dhia agus mo shlánaitheoir. ●
Is ortsa a bhím ag feitheamh feadh an lae
mar gheall ar do chineáltas, a Thiarna.
6 Bí ag cuimhneamh,
a Thiarna, ar do thrócaire ●
agus ar an ngrá a thaispeáin tú riamh.
7 Ná cuimhnigh ar
chionta m’óige ●
ach amháin ar do bhuanghrá féin.
8 Is grásmhar agus
is ionraic é an Tiarna, ●
taispeánann sé an tslí do na peacaigh.
9 Díríonn sé dream
na huirísle san fhíréantacht ●
agus múineann a shlí don duine cneasta.
10 Buanghrá is dílse
cosáin uile an Tiarna ●
dá gcomhlíonann a chonradh agus a aithne.
11 Ar mhaithe le
d’ainmse, a Thiarna, ●
maith dom mo pheaca, óir is mór é.
12 Cé hiad na daoine
lenarb eagal an Tiarna? ●
Déanfaidh sé eolas na slí is tofa dóibh.
13 Mairfidh a n-anam
faoi shéan agus faoi shonas ●
agus gheobhaidh a sliocht an talamh.
14 Tá gean an Tiarna
ar lucht a eaglaithe ●
agus is dóibh a fhoilsíonn sé a chonradh.
15 Bíonn mo shúile ar
an Tiarna de shíor ●
óir scaoilfidh seisean mo chosa as an líon.
16 Iompaigh i leith
orm le trócaire, ●
óir táimse i m’aonarán angarach.
17 Tabhair faoiseamh
don chroí atá cráite ●
agus beir mé slán ón anacair.
18 Tabhair do d’aire
mo bhrón is mo bhuairt ●
agus maith dom mo pheacaí go léir.
19 Féach a líonmhaire
atá mo naimhde, ●
a bhfuil fuath thar fóir acu dom.
20 Déan m’anam a
chosaint, agus fuascail mé; ●
nár náirítear mé toisc mo thriall a bheith ort.
21 Go gcumhdaí an
neamhurchóid is an t-ionracas mé, ●
óir is ionat atá mo dhóchas, a Thiarna.
A Dhia, saor Iosrael ar a chúngaigh go léir!
1 Tabhair
breithiúnas ar mo shon, a Thiarna, ●
óir shiúil mé ar shlí an ionracais,
agus bhí mo dhóchas sa Tiarna gan staonadh.
2 Déan mo
phromhadh, a Thiarna, agus mo thástáil; ●
scrúdaigh m’áranna agus mo chroí;
3 Óir bíonn do
bhuanghrá os comhair mo shúl, ●
agus bím ag siúl de réir d’fhírinne.
4 Ní bhím i
bhfochair lucht éithigh ●
ná ní ghabhaim i gcomhluadar na gcluanairí.
5 Is gráin liom
tionól na n-urchóideach, ●
agus ní shuím i bhfarradh na n-éagráifeach.
6 Ním mo lámha san
ionracas, a Thiarna, ●
agus gabhaim mórthimpeall d’altóra.
7 Bíonn altú
buíochais á chanadh agam, ●
agus d’éachtaí go léir á n-aithris agam.
8 Thug mé
taitneamh, a Thiarna, do d’áras, ●
don áit a gcónaíonn do ghlóir.
9 Ná sciob mé chun
siúil leis na peacaigh ●
ná m’anam le lucht doirte fola;
10 Is dream iad a
mbíonn an urchóid ina lámha acu, ●
agus is lomlán a ndeaslámh de bhreabanna.
11 Ach caithimse mo
shaol go hionraic: ●
fuascail mé agus nocht dom do thrócaire.
12 Tá mo chosa ina
seasamh ar an réidh; ●
molfaidh mé an Tiarna sna tionóil.
1 Is é an Tiarna mo
sholas is mo shlánú,
cé a chuirfidh eagla orm? ●
Is é an Tiarna daingean m’anama;
cé a chuirfidh ar crith mé?
2 Nuair a thugann
lucht mallaithe fogha fúm
d’fhonn mo chlú a mhilleadh, ●
is iad m’eascairde a thiteann ar lár;
baintear tuisle as mo naimhde.
3 Má bhíonn arm in
eagar catha i mo choinne
ní bheidh eagla ar mo chroí. ●
Fiú amháin má bhítear ag cur cogaidh orm
beidh dóchas agam ann.
4 Iarraim aon ní
amháin ar an Tiarna;
bím ag tnúth leis de shíor: ●
go gcónóidh mé in áras an Tiarna
gach lá de mo shaol;
5 go bhfaighidh mé
taitneamh in aoibhneas an Tiarna ●
agus go bhfeicfidh mé a theampall.
6 Óir cuirfidh sé i
bhfolach ina bhoth mé
in am na buartha; ●
folóidh sé faoi dhídean a phailliúin mé,
ardóidh ar charraig mé.
7 Ardófar mo cheann
ar ball ●
thar mo naimhde i mo thimpeall,
8 go n-ofrálfaidh
mé ina bhothsan istigh íobairt an áthais. ●
Canfaidh mé agus ceolfaidh mé don Tiarna.
9 Éist, a Thiarna,
le mo ghlór nuair a ghlaoim ort, ●
freagair, agus fóir orm.
10 Dúirt mo chroí i
do thaobhsa:
“Bí ag lorg a ghnúise.” ●
Bím ag lorg do ghnúise, a Thiarna,
11 ná folaigh
d’aghaidh orm.
Ná cuir do ghiolla uait i bhfeirg;
is tú mo chúnamh. ●
Ná teilg uait mé is ná tréig mé:
a Dhia mo shlánaithe!
12 Má thréigeann fiú
m’athair is mo mháthair mé, ●
glacfaidh an Tiarna liom.
13 Tabhair eolas do
shlí dom, a Thiarna,
cuir sa bhóthar réidh mé, ●
d’ainneoin mo naimhde;
14 agus ná tabhair
suas mé a Dhia,
do thoil m’eascairde. ●
D’éirigh finnéithe falsa i m’éadan,
agus lucht an fhoréigin.
15 Creidim go
bhfeicfidh mé maitheas an Tiarna ●
i dtír na mbeo.
16 Fan leis an Tiarna
go meanmnach;
bíodh misneach i do chroí. ●
Cuir do dhóchas sa Tiarna.
1 Ortsa, a Thiarna,
a screadaim,
éist liom, a charraig. ●
Mura n-éisteann tú beidh mé mar dhuine
a ghabhann síos san uaigh.
2 Éist le glór mo
ghuí is mé ag éamh or
a iarraidh do chúnaimh, ●
agus mé ag tógáil mo lámh chugat, a Thiarna,
i dtreo do shanctóra naofa.
3 Ná sciob mé i
bhfochair na bpeacach
i bhfarradh na n-urchóideach ●
a labhraíonn go cneasta lena gcomharsana
agus an t-olc ina gcroí.
4 Tabhair
díolaíocht dóibh de réir a ngníomhartha
agus mioscais a n-ainbheart. ●
Tabhair luach saothair dóibh de réir obair a lámh:
déan an comhar a dhíol leo.
5 Óir is beag acu
gníomhartha an Tiarna
agus saothar a lámh. ●
Go mille sé iad, is nár thóga sé arís iad.
6 Moladh leis an
Tiarna toisc gur éist sé ●
le glór mo ghuí.
7 Is é an Tiarna mo
neart agus mo sciath:
tá dóchas mo chroí ann. ●
Tugadh cabhair dom; gairdíonn mo chroí
agus canaim amhrán dó.
8 Is é an Tiarna
neart a phobail, ●
is é dídean shábháilte a ungthaigh é.
9 Fóir ar do
phobal, tabhair beannacht do d’oidhreacht, ●
á gcothú agus á n-iompar go brách.
1 Tugaigí don
Tiarna, a chlann Dé, ●
tugaigí don Tiarna glóir agus cumhacht!
2 Tugaigí don
Tiarna an ghlóir is díol dá ainm; ●
tugaigí adhradh don Tiarna in éide naofa.
3 Tá glór an Tiarna
ar an uisce,
tá Dia na glóire ag toirneach, ●
tá an Tiarna os cionn na n-uiscí móra.
4 Tá glór an Tiarna
go cumasach, ●
tá glór an Tiarna go maorga.
5 Briseann glór an
Tiarna na céadrais, ●
briseann sé céadrais na Liobáine.
6 Cuireann sé an
Liobáin ag léim ar nós gamhna ●
agus Sirión ar nós ógdhaimh allta.
7 Adhnann glór an
Tiarna splancacha tine:
croitheann glór an Tiarna an fásach, ●
cuireann an Tiarna fásach Cháidéis ar crith.
8 Cuireann a ghlór
na crainn darach ag luascadh,
agus fágann sé an choill gan duilliúr, ●
agus cluintear “Glóir!” ó gach aon neach ina theampall.
9 Tá an Tiarna ina
rí os cionn na díleann. ●
Tá an Tiarna ina rí go brách.
10 Tabharfaidh an
Tiarna neart dá phobal; ●
beannóidh sé a phobal le síocháin.
1 Molfaidh mé thú,
a Thiarna, de bhrí gur shaor tú mé ●
agus nár lig tú do m’eascairde bheith ag maíomh orm le mórtas.
2 D’iarr mé cunamh
ort, a Thiarna, ●
agus rinne tú mo leigheas, a Dhia.
3 Thug tú m’anam as
an uaigh, a Thiarna, ●
shaor tú mé ón dream a ghabhann síos sa pholl.
4 A naomha an
Tiarna, tugaigí moladh dó, ●
gabhaigí buíochas lena ainm naofa.
5 Ní mhaireann a
fhearg ach móimint na huaire;
ach maireann a chineáltas ó aois go bás. ●
Bítear ag gol san oíche agus ag gáire ar maidin.
6 Is é a dúirt mé
trí mhéid mo mhuiníne: ●
“Ní dhéanfar mo shuaitheadh go brách.”
7 Bhunaigh do
ghrásta, a Thiarna, mar dhaingean sléibhe mé, ●
ach cheil tú do ghnúis orm gur fágadh faoi scéin mé.
8 Is ortsa, a
Thiarna, a ghlaoigh mé, chun Dé a chuir mé m’achainí. ●
“Cén tairbhe mo bhás má ghabhaim sa pholl?
9 An molfaidh an
deannach thú: ●
an bhfoilseoidh sé do dhílse?”
10 Éist, a Thiarna,
go trócaireach; ●
tar, a Thiarna, i gcabhair orm.
11 Rinne tú rince de
mo chaoineadh dom, a Thiarna; ●
bhain tú díom mo rónéadach agus chrioslaigh tú le háthas mé,
12 i dtreo go
seinnfidh m’anam do mholtaí gan staonadh. ●
A Thiarna, a Dhia liom, molfaidh mé go brách thú.
1 Is chugat, a
Thiarna, a thagaim ag lorg tearmainn; ●
nár dhéantar mo náiriú go brách.
2 Saor mé de réir
d’fhíréantachta,
éist liom agus brostaigh chun m’fhuascailte! ●
Bí i do charraig choimirce dom:
i do dhaingean do mo chosaint is do mo tharrtháil.
3 Óir is tú mo
charraig agus mo chaiseal; ●
seol mé agus treoraigh mé as ucht d’ainm.
4 Scaoil mé ón
ngaiste a cuireadh i bhfearas romham, ●
óir is tú mo dhídean, a Thiarna.
5 Do do láimhse a
thiomnaím m’anam, ●
óir is tú a cheannaigh mé a Thiarna.
6 A Dhia na
fírinne, is fuath leat
lucht adhartha íol gan éifeacht, ●
ach cuirimse mo dhóchas sa Tiarna.
7 Déanfaidh mé
áthas agus gairdeas faoi do bhuanghrá ●
óir chuir tú spéis i m’anacair
agus chuidigh tú le m’anam ina chúngaigh.
8 Níor thug tú suas
do mo namhaid mé, ●
ach thug tú cead mo chos dom go fada fairsing.
9 Bíodh trócaire
agat orm, a Thiarna, óir tá mé i gcúngach. ●
Tá mo shúil arna dubhadh le tuirse:
agus m’anam is mo chroí.
10 Tá mo bheatha á
snoí le brón
agus mo bhlianta le hosnaíl. ●
Táim ar díth mo nirt le buaireamh;
tá mo chnámha á gcnaí.
11 Rinneadh ábhar
aithise díom ●
do mo naimhde go léir.
12 Tugann mo
chomharsana i dtáir is i dtarcaisne mé:
is cúis uamhain mé do mo chairde. ●
An dream a chastar sa tsráid orm,
teitheann siad uaim.
13 Is cosúil mé le
marbhán a ndearnadh dearmad de, ●
nó le soitheach a briseadh.
14 Cluinim cogarnach
á déanamh ag a lán,
agus imeagla i mo thimpeall. ●
Cograíonn siad lena chéile i m’aghaidh:
beartaíonn siad mo bhás.
15 Ach is ort atá mo
sheasamh, a Thiarna, ●
deirim: “Is tú mo Dhia.”
16 Tá m’anam ag brath
ort, saor mé ●
ón namhaid is ó chách ar mo thóir.
17 Taispeain do
ghnúis ghrianmhar do do ghiolla; ●
tabhair slán mé i do ghrá.
18 Nár náirítear mé,
a Thiarna, toisc go nglaoim ort;
go gcuirtear náire ar na hurchóidigh. ●
Go gcuirtear ina dtost san uaigh iad;
19 go mbalbhaítear a
mbéal bréagach, ●
a bhíonn ag cáineadh an fhíréin go sotalach le teann uabhair is tarcaisne.
20 Nach lánmhar an
mhaitheas atá i dtaisce agat
don dream lenarb eagal tú, ●
a thugann tú don mhuintir a thriallann ort
i bhfianaise na hÁdhamchlainne.
21 Folaíonn tú iad i
do láthairse
ó chúlghearradh daoine. ●
Coimeádann tú slán i do bhoth iad
ó chlampar teangacha.
22 Moladh leis an
Tiarna a nocht dom ●
móriontas a ghrá i gcathair dhaingean.
23 Dúirt mé tráth
agus scaoll orm:
“Díbríodh as do radharc mé.” ●
Ach d’éist tú le glór mo ghuí
nuair a ghlaoigh mé ort.
24 Tugaigí grá don
Tiarna, a naomha uile;
caomhnaíonn sé na dílsigh. ●
Ach díolann sé an comhar go hiomlán
le lucht an díomais.
25 Bígí láidir! bíodh
misneach in bhur gcroí agaibh, ●
a dhaoine uile a bhfuil bhur ndóchas sa Tiarna.
1 Is méanar dár
maitheadh a gcoir; ●
dár folaíodh a bpeaca;
2 an mhuintir nach
gcuireann an Tiarna
cion ina leith, ●
agus nach bhfuil cealg ina gcroí.
3 Bhí mé i mo
thost, agus chríon mo chnámha; ●
bhínn ag osnaíl gach lá,
4 Óir gach uile lá
agus oíche
ba throm orm do lámh. ●
Go deimhin, bhí mo neart á thrá
mar a bheadh le teas an tsamhraidh.
5 Ach cheana,
d’admhaíos mo pheaca duit
agus níor cheil mé m’urchóid. ●
Dúirt mé: “Admhóidh mé anois
mo choir don Tiarna.”
6 Agus thug tú
maithiúnas dom ansin: ●
mhaith tú mo pheaca dom.
7 Guífidh gach
neach diaga thú, dá bhrí sin,
in am an éigin. ●
Nuair a bhrúchtfaidh na tuilte móra
ní thiocfaidh siad i ngar dóibh.
8 Is tú m’áit
fholaigh, a Thiarna,
do m’fhuascailt ó m’anacair; ●
cuireann tú gártha fuascailte thart timpeall orm.
9 Tabharfaidh mé
teagasc agus múinfidh mé
an tslí is triallta duit. ●
Tabharfaidh mé comhairle agus eolas duit;
coimeádfaidh mé súil ort.
10 Ná bígí mar an
each ná an mhiúil,
gan chiall gan tuiscint. ●
Mura gcoisctear le béalbhach agus srian iad
ní thiocfaidh siad i do chóngar.
11 Is líonmhar iad
dóláis na n-éagráifeach, ●
ach tá trócaire agus grá
acu sin a mbíonn a ndóchas sa Tiarna.
12 Déanaigí lúcháir
agus gairdeas sa Tiarna,
a fhíréana uile. ●
Déanaigí aoibhneas agus áthas
a lucht an chroí dhírigh.
1 Déanaigí gairdeas
sa Tiarna, a fhíréana: ●
is cóir moladh a thabhairt do dhaoine ionraice.
2 Gabhaigí buíochas
leis an Tiarna ar an gcruit; ●
déanaigí ceol dó ar an gcláirseach dheichthéadach.
3 Canaigí amhrán
urnua dó; ●
canaigí go healaíonta is go hardghlórach dó.
4 Óir is dílis é
briathar an Tiarna, ●
agus is fírinneach a oibreacha go léir.
5 Carann sé an
chóir agus an ceart ●
agus líonann sé an talamh dá bhuanghrá.
6 Lena bhriathar a
rinneadh na flaithis: ●
le hanáil a bhéil na realtaí go léir.
7 Cruinníonn sé
tonnta na mara mar a bheadh i mbuidéal, ●
agus cuireann an duibheagán i dtaisce.
8 Bíodh eagla an
Tiarna ar an domhan uile; ●
bíodh urraim ag a maireann ar talamh dó.
9 Labhair sé agus
rinneadh gach aon ní. ●
D’ordaigh sé agus ráinig siad ann.
10 Cuireann sé
comhairle na gciníocha ó rath ●
agus beartas na náisiún ar neamhní.
11 Maireann comhairle
an Tiarna go brách ●
agus a smaointe ó aois go haois.
12 Is méanar don
chine arb é an Tiarna a nDia: ●
an cine a roghnaigh sé mar oidhreacht dó féin.
13 Bíonn an Tiarna ag
féachaint anuas ó neamh ●
agus breathnaíonn sé an Ádhamhchlann go léir.
14 Amharcann sé óna
ionad cónaithe ●
ar gach aon neach dá maireann ar talamh –
15 an té a chum a
gcroíthe go léir ●
agus a thugann a mbearta go léir dá aire.
16 Ní neart a shlua a
thugann bua do rí; ●
ní le teann nirt a tharrthaítear an laoch.
17 Ní hé an t-each a
bhéarfaidh an bua; ●
ní acmhainn dá neart neach ar bith a shaoradh.
18 Féachann an Tiarna
ar an dream lenarb eagal é ●
agus a chuireann a ndóchas ina bhuanghrá,
19 chun a n-anam a
shaoradh ón mbas ●
agus iad a bheathú le linn gorta.
20 Bíonn ár n-anam ag
feitheamh leis an Tiarna; ●
is é siúd ar gcabhair agus ár sciath;
21 is ann a
ghairdíonn ár gcroí, ●
is iontaoibh linn a ainm naofa.
22 Go dtaga do
bhuanghrá orainn, a Thiarna, ●
de réir an dóchais a chuirimid ionat.
1 Beannóidh mé an
Tiarna i dtólamh ●
beidh a mholadh i mo bhéal i gcónaí.
2 Bíonn m’anam ag
déanamh mórtais as an Tiarna: ●
éistfidh daoine ísle agus beidh áthas orthu.
3 Móraigí an Tiarna
mar aon liom: ●
tugaimis adhradh dá ainm in éineacht.
4 Bhí mé ag lorg an
Tiarna agus d’éist sé liom ●
agus d’fhuascail sé ó m’eagla go léir mé.
5 Féachaigí chuige
agus loinnir oraibh ●
agus na bíodh luisne na náire in bhur leicne.
6 Nuair a scairt an
t-ainniseoir seo d’éist an Tiarna, ●
agus shaor sé óna chúngaigh go léir é.
7 Bíonn aingeal an
Tiarna i gcampa ●
thart ar lucht a eaglaithe, á bhfuascailt.
8 Blaisigí is
féachaigí a fheabhas atá an Tiarna: ●
is aoibhinn dá dtagann faoina dhídean.
9 A dhaoine naofa
an Tiarna, bíodh a eagla oraibh; ●
ní bhíonn díth ar an dream lenarb eagal é.
10 Bíonn easpa agus
ocras ar leoin óga: ●
ní bhíonn aon easpa ar lucht iarrtha an Tiarna.
11 Téanaigí, a chlann
ó,
agus éistigí liom ●
go múinfidh mé eagla an Tiarna daoibh.
12 Cé hé an duine a
shantaíonn an bheatha? ●
agus fad saoil faoi shéan is faoi shonas?
13 Coinnigh do
theanga ón olc ●
agus do bhéal ó bhriathra éithigh.
14 Seachain an t-olc
agus déan an mhaith; ●
bí ag lorg na síochána agus lean di.
15 Bíonn súile an
Tiarna ar na fíréin ●
agus tugann sé aird ar a n-achainí.
16 Iompaíonn an
Tiarna ó lucht déanta an oilc ●
d’fhonn a gcuimhne a scriosadh den talamh.
17 Éisteann an Tiarna
nuair a ghlaonn na fíréin air: ●
fuasclaíonn sé óna gcúngaigh go léir iad.
18 Bíonn an Tiarna i
ngar don lucht coscartha ●
agus tarrthaíonn sé an dream atá do-mheanmnach.
19 Is iomaí sin
buairt ar na fíréin, ●
ach fuasclaíonn an Tiarna orthu uile é;
20 cosnaíonn sé a
gcnámha go léir; ●
ní bhrisfear oiread is aon cheann amháin acu.
21 Tiománfaidh an
t-olc an t-éagráifeach chun a bháis, ●
agus daorfar lucht fuatha an fhíréin.
22 Fuasclaíonn an
Tiarna anamacha a shearbhóntaí: ●
ní dhaorfar a dtéann faoina choimirce.
1 Tagair mo chúis,
a Thiarna, in aghaidh mo naimhde: ●
cuir cath ar a mbíonn ag troid liom.
2 Gabh chugat do
sciath agus do lúireach, ●
agus éirigh do mo chúnamh.
3 Beartaigh an ga
agus an tsleá
in aghaidh lucht mo thóraíochta. ●
Abair le m’anam, a Thiarna:
“Is mise do shlánú.”
4 Go dtugtar náire
agus tarcaisne ar an dream
atá ar tí mo mharaithe. ●
Go gcuirtear ar gcúl faoi náire
lucht beartaithe oilc i m’aghaidh.
5 Go gcuire aingeal
an Tiarna an ruaig orthu ●
amhail cáith roimh an ngaoth;
6 go raibh a slí go
sleamhain dúdhorcha ●
agus aingeal Dé ar a dtí.
7 Leathadar a líon
dom gan chúis: ●
rinneadar uaigh dom gan ábhar.
8 Go dtaga orthu
díothú gan choinne; ●
go gceaptar iad féin
sa líon a chuir siad i bhfolach romham.
Go dtite siad sa chlais.
9 Déanfaidh
m’anamsa lúcháir sa Tiarna: ●
déanfaidh mé gairdeas ina shlánú.
10 Déarfaidh mé ó mo
chroí go hiomlán:
“Cé is cosúil leat, a Thiarna, ●
an té a tharrthaíonn an truán ón tréanfhear,
an duine dealbh ón tíoránach?”
11 Éiríonn finnéithe
bréige i m’éadan ●
do mo cheistiú ach mé aineolach.
12 Díolann siad an
t-olc in aghaidh na maithe liom: ●
tá m’anam go brónach.
13 Nuair a bhíodarsan
breoite chuir mé sacéadach orm; ●
chiapas m’anam le troscadh.
14 Bhínn ag guí ó mo
chroí orthu mar a ghuífinn
ar dheartháir liom nó cara; ●
mar dhuine a bheadh ag caoineadh a mháthar,
bhí mé crom le cumha.
15 Ach anois, ó tá mé
san fhaopach
cruinníonn siad faoi áthas. ●
Tagann siad gan fhios orm, do mo bhualadh,
agus iad ag tromaíocht gan scíth orm.
16 Bíonn siad ag
magadh fúm gan stad gan staonadh, ●
is a bhfiacla ag díoscán i m’aghaidh.
17 Cá fhad a bheidh
tú ag amharc orthu, a Thiarna?
Tar agus fóir orm! ●
Déan m’anam a fhuascailt óna n-ionsaithe;
m’anam ó na leoin.
18 Tabharfaidh mé
buíochas duit sa mhórdháil; ●
molfaidh mé thú sa slua.
19 An dream atá ina
naimhde gan chúis dom,
nár dhéana siad gairdeas umam. ●
Agus an dream a thugann fuath dom gan fáth,
nár chaocha siad a súile orm.
20 Is fuath leo
muintir shuaimhneach na tíre: ●
cumann siad cealg ina n-aghaidh.
21 Deir siad, agus a
mbéal ar leathadh acu: ●
“Há, há! Nach bhfacamar féin é!”
22 Chonaic tusa é, a
Thiarna; ná bí i do thost; ●
ná bí i bhfad uaim, a Thiarna!
23 Múscail! agus
brostaigh chun mo chosanta ●
a Dhia liom; a Thiarna bí liom.
24 Tabhair breith orm
de réir do chirt, a Thiarna; ●
ná maídís a mbua orm, a Dhia.
25 Ná smaoinidís ina
gcroí: “Tá buaite againn!” ●
Ná habraidís: “Shlogamar siar thú!”
26 An dream lenarb
áil mo dhochar,
go raibh náire is míchlú orthu! ●
Go gclúdaítear le heasonóir is le haithis
lucht maíte i m’éadan.
27 Bíodh gliondar
agus gairdeas ar lucht mo pháirte,
agus abraidís gan sos: ●
“Moladh leis an Tiarna lenarb áil sonas a sheirbhísigh!”
28 Agus foilseoidh mo
theanga d’fhíréantacht ●
agus do mholadh ar feadh an lae.
1 Labhraíonn an
urchóid leis na peacaí
i ndiamhair a gcroí. ●
Ní choimeádann siad eagla Dé
os comhair a súl.
2 Cuireann siad ina
luí ar a n-aigne
nach eol do dhaoine ●
an choir atá déanta acu
agus nach fuath leo í.
3 Tá urchóid agus
cealg ina mbéal ●
níl ciall acu don mhaith.
4 Meabhraíonn siad
mioscais agus mallaitheacht
ina luí ar a leaba dóibh. ●
Gabhann siad i slí nach maith
agus ní shéanann siad an t-olc.
5 Sroicheann do
bhuanghrá na flaithis, a Thiarna, ●
agus do dhílse na néalta.
6 Tá d’fhíréantacht
mar shléibhte Dé: ●
do bhreithiúnas mar an duibheagán.
Tugann tú dídean don duine is don bheithíoch.
7 A Thiarna, nach
luachmhar é do bhuanghrá! ●
Agus tagann an Ádhamhchlann ag triall ort
go ngabhann faoi scáth do sciathán.
8 Líontar le
méitheas do thí iad ●
tugann tú deoch dóibh as abhainn d’aoibhneas,
9 óir is leatsa atá
foinse na beatha; ●
agus i do sholas-sa a fheicimid an solas.
10 Bíodh grá agat de
shíor do lucht d’adhartha, ●
agus cothromas do lucht an chroí dhírigh.
11 Ná gabhadh an
díomasach de chosa orm:
ná caitheadh lámh an drochdhuine amach mé. ●
Féach mar a leagadh lucht déanta na hurchóide;
tá siad ar lár agus ní fhéadann éirí.
1 Ná bíodh buairt
ort faoi lucht an drochiompair; ●
ná bí in éad le lucht déanta na hurchóide;
2 óir dreofaidh
siad go luath ar nós an fhéir ●
agus feofaidh siad amhail luibheanna glasa.
3 Cuir do dhóchas
sa Tiarna agus déan an mhaith, ●
agus mairfidh tú sa tír go sábháilte.
4 Má thugann tú
taitneamh don Tiarna ●
tabharfaidh seisean duit mian do chroí.
5 Taobhaigh do shlí
leis an Tiarna; ●
cuir do dhóchas ann agus déanfaidh sé beart
6 i dtreo go
n-éireoidh d’fhíréantacht mar sholas ●
agus d’ionracas mar ghrian an mheán lae.
7 Glac suaimhneas
sa Tiarna agus foighnigh leis: ●
ná bíodh ceist ort faoin té ar a mbíonn an séan,
ná faoin duine a chleachtann an choirpeacht.
8 Cuir uait an
fraoch agus an fíoch; ●
ná bí i bhfeirg, óir ní thiocfaidh di ach dochar;
9 Óir dísceofar
lucht déanta an oilc ●
agus gheobhaidh lucht na foighne an talamh.
10 Ní fada go mbeidh
deireadh leis na drochdhaoine ●
Féach a n-ionad! ní ann dóibh feasta.
11 Ach beidh seilbh
an talaimh ag na hísle ●
beidh a n-aoibhneas i lánmhaireacht an tsuaimhnis.
12 Beartaíonn na
hurchóidigh in aghaidh na bhfíréán: ●
baineann díoscán as a bhfiacla ina gcoinne.
13 Ach gáireann an
Tiarna go fonóideach fúthu, ●
óir is eol dó go bhfuil a lá tar éis teacht.
14 Tarraingíonn na
héagráifigh an claíomh; ●
teannann siad an bogha a threascairt an duine ionraic
a threascairt lucht an ghátair agus na mbocht.
15 Tollfaidh a
gclaíomh a gcroí féin ●
agus brisfear a mbogha ina bhloghanna.
16 Is fearr an beagán
atá ag an bhfíréan ●
ná maoin is mórshaibhreas na n-éagráifeach;
17 óir brisfear ar
chumhacht na n-éagráifeach ●
agus beidh an Tiarna ina chúl taca ag an bhfíréan.
18 Ar an Tiarna atá
cúram na neamhurchóideach, ●
agus mairfidh a n-oidhreacht go brách.
19 Ní thabharfar a
náire in am na tubaiste, ●
agus líonfar iad in am an ghorta.
20 Rachaidh na
héagráifigh go léir ar ceal
mar aon le naimhde an Tiarna. ●
Is cosúil iad le háilleacht neamhbhuan an mhachaire
agus rachaidh siad ar ceal ar nós deataigh.
21 Ní aisíocann na
héagráifigh a n-iasacht, ●
ach tugann na fíréin uathu go flaithiúil.
22 Beidh an talamh ag
lucht beannaithe an Tiarna, ●
ach dísceofar an dream a mhallaigh sé.
23 Stiúrann an Tiarna
ár gcoiscéimeanna ●
agus déanann slí na muintire is geal leis sábháilte.
24 Má thuislimid ní
leagfar ar lár muid, ●
ós é an Tiarna é féin ár dtaca.
25 Bhí mé óg, agus
anois tá mé aosta, ●
ach ní fhaca mé riamh na fíréain á dtréigean
ná a sliocht ag iarraidh a gcoda.
26 Bíonn siad fial i
gcónaí; tugann siad iasacht uathu, ●
agus beannófar a sliocht dá éis.
27 Seachain an t-olc,
déan an mhaith ●
gus mairfidh tú go buan mar a bhfuil tú.
28 Óir is geal leis
an Tiarna an fhíréantacht
agus ní thréigfidh sé a dhílseoirí go deo. ●
Déanfar lucht na héagóra a dhíothú
agus sliocht na n-urchóideach a scriosadh.
29 Tiocfaidh na
fíréin in oidhreacht an talaimh ●
agus mairfidh siad ann go brách.
30 Bíonn béal na
bhfíréan ag labhairt eagna ●
agus canann a dteanga an ceart;
31 bíonn dlí a nDé
ina gcroí, ●
ní bhíonn a gcos ag imeacht uathu.
32 Bíonn an na
hurchóidigh ag faire na bhfíréan ●
agus fonn a maraithe orthu.
33 Ní fhágfaidh an
Tiarna faoina smacht iad, ●
ná ní dhaorfaidh iad nuair a thabharfaidh sé breith orthu.
34 Fan leis an
Tiarna; bí dílis dó
agus tabharfaidh sé ardú céime duit, ●
go mbronnfaidh ort seilbh na talún;
agus feicfidh tú díothú na n-urchóideach.
35 Chonaic mé na
hurchóidigh go huaibhreach ●
ina seasamh amhail céadras na Liobáine.
36 Ag gabháil thar
bráid dom athuair bhí siad imithe; ●
chuaigh mé á lorg ach ní raibh siad le fáil.
37 Féach an fíréan,
tabhair do d’aire an duine ionraic, ●
óir beidh sliocht ag lucht na síochána;
38 ach dísceofar na
peacaigh uile le chéile; ●
déanfar sliocht na n-éagráifeach a scriosadh.
39 Ón Tiarna a
thagann slánú na bhfíréan, ●
is é a ndídean é in am na trioblóide.
40 Tiocfaidh an
Tiarna i gcabhair orthu lena bhfuascailt; ●
sábhálfaidh sé iad ó na hurchóidigh
de bhrí gurb ann atá a ndóchas.
1 A Thiarna, ná
lochtaigh mé i d’fhearg; ●
ná déan mo smachtú i do chuthach.
2 Tá do shaigheada
greamaithe go domhain ionam ●
agus tháinig do lámh anuas orm.
3 Ní slán do mo
cholainn de dheasca d’fheirge ●
níl folláine i mo chnámha de thoisc mo pheaca.
4 Óir d’éirigh mo
chionta os mo chionn ●
agus luíonn siad ina n-ualach róthrom orm.
5 Tá mo chréachta
ina mbracha is boladh bréan uathu ●
de dheasca mo dhíchéille féin.
6 Tá mé crom; tá mé
craptha go dearfa; ●
triallaim timpeall go dobrónach ar feadh an lae.
7 Tá mo leasracha
arna líonadh d’othras, ●
níl folláine ar bith i mo cholainn.
8 Tá mé traochta;
tá mé brúite as cuimse, ●
is mé ag cneadaíl le céasadh mo chroí.
9 Is feasach duit,
a Thiarna, mo mhianta, ●
níor ceileadh ort m’osnaí ach oiread.
10 Tá mo chroí ag
preabadh; d’imigh mo neart uaim, ●
agus tá solas mo shúl tar éis teip orm.
11 Seachnaíonn mo
chomhluadar is mo chairde mé, ●
agus fanann mo ghaolta i bhfad uaim,
mar gheall ar mo chréachtaí.
12 An dream ar a
bhfuil fonn mo mharaithe
cuireann siad ribe romham – ●
an dream a iarrann mo dhochar agus mo mhilleadh,
beartaíonn siad feall i mo choinne ar feadh an lae.
13 Is cosúil mé leis
na bodhráin nach gcluineann ●
leis na balbháin nach n-osclaíonn a mbéal;
14 amhail iad sin
nach gcluineann dada ar bith ●
agus nach bhfuil oiread agus focal ina bpluc acu.
15 Óir is ionat atá
mo dhóchas, a Thiarna, ●
is tú a thabharfaidh freagra, a Dhia liom.
16 Óir deirim: “An
dream a bhíonn ag maíomh orm
an uair a shleamhnaíonn mo chos uaim, ●
nár dhéana siad gairdeas mar gheall orm.”
17 Óir táimse ar tí
titim faoi láthair; ●
bíonn mo bhrón os mo chomhair de ghnáth.
18 Admhaím mo chion
is mo pheaca; ●
is buartha go fíor mé dá dheasca.
19 Is cumhachtach iad
mo naimhde gan ábhar ●
agus is líonmhar lucht m’fhuatha gan fáth,
20 a thugann an t-olc
uathu i gcúiteamh na maithe ●
agus a chuireann i m’aghaidh toisc go leanaim den mhaith.
21 Ná tréig mé, a
Thiarna, a Dhia liom! ●
ná bíse i bhfad uaim choíche!
22 Brostaigh, a Dhia,
chun mo chúnaimh, ●
a Thiarna, is tú mo shlanú.
1 Dúirt mé:
“Tabharfaidh mé aire do mo shlite
sula ndéana mé peaca le mo theanga. ●
Cuirfidh mé srian le mo bhéal
nuair a bheidh an t-éagráifeach os mo choinne.”
2 Bhí mé balbh agus
d’fhan mé i mo thost, ●
bhí éad orm de dheasca a rathúnais.
3 Bhí mo chroí go
te ionam istigh; ●
las tine de bhladhm ar mo mhachnamh dom,
agus leis sin labhair mo theanga.
4 Foilsigh dom, a
Thiarna, mo chríoch dhéanach, ●
nocht dom líon mo laethanta,
ionas gurab eol dom neamhbhuaine an tsaoil.
5 Is gairid an seal
a thug tú dom,
is neamhní mo ré shaoil i d’fhianaise. ●
Níl i neach dá maireann ach puth anála
agus gabhann na daoine seacha mar scáileanna.
6 Gal gaoithe a
saibhreas go léir; ●
ní fios dóibh cé a gheobhaidh ar chruinnigh siad.
7 Cad fáth dom bheith
ag feitheamh, a Thiarna? ●
is ionat atá mo dhóchas ar fad.
8 Saor mé ó mo
chionta go léir, ●
ná tabhair mé mar cheap magaidh don amadán.
9 Bhí mé i mo
thost; níor oscail mé mo bhéal ●
de bhrí gur tusa faoi deara é.
10 Tóg uaim anois do
sciúirse; ●
tá mé cloíte ag buillí do láimhe.
11 An uair a
smachtaíonn tú daoine
le hachasán i ngeall ar a bpeaca ●
leánn tú mar leamhan an ní is luachmhar leo;
níl in aon neach ar bith ach puth anála.
12 Éist le mo ghuí
agus le m’urnaí, a Thiarna,
ná tabhair cluas bhodhar do mo ghlao. ●
Óir is aoi mé atá ag baint fúm agatsa
i m’oilithreach ar nós m’aithreacha go léir.
13 Lig dom, go
bhfaighe mé aoibhneas ●
sula dté mé faoi dheoidh ar ceal coiteann.
1 D’fhan mé go
foighneach leis an Tiarna ●
agus chrom sé chugam
gur éist sé le mo ghuí.
2 Tharraing sé mé
as díog na díthe,
as láib an bhogaigh; ●
chuir sé mo chosa ina seasamh ar charraig
agus dhaingnigh mo choiscéimeanna.
3 Chuir sé amhrán
nua i mo bhéal:
duan dár nDia. ●
Feicfidh a lán é agus beidh eagla orthu,
agus beidh a ndóchas sa Tiarna acu.
4 Is aoibhinn dóibh
sin a chuireann
a ndóchas sa Tiarna; ●
na daoine nach gcloíonn le huaibhrigh
ná le déithe bréige.
5 Nach iomaí sin
éacht a rinne tú,
a Thiarna is mo Dhia! ●
Níl aon neach inchurtha leatsa
sna comhairlí a cheap tú dúinn.
6 Dá mb’áil liom a
n-insint nó a n-áireamh ●
rachadh a gcomhaireamh díom.
7 Íobairt ná ofráil
níor thoil leat, ●
ach d’oscail tú mo chluasa.
8 Uileloscadh ná
íobairt pheaca níor theastaigh uait; ●
ach féach, dúirt mé: “Seo ag teacht mé!”
9 “I rolla an
leabhair tá sé scríofa fúm
go ndéanfainn do thoilse. ●
A Dhia, is áil liom do dhlí
i ndiamhair mo chroí.”
10 Rinne mé
d’fhíréantacht a fhógairt
sa chomhdháil mhór. ●
Cosc níor chuir mé le mo bhéal
mar is eol duit, a Thiarna.
11 Níor fholaigh mé
d’fhíréantacht i mo chroí
ach d’fhógair mé do chabhair dhílis; ●
níor cheil mé do bhuanghrá ná do fhírinne
ar an gcomhdháil mhór.
12 A Thiarna, ná
coinnigh do thruamhéil
uaim go brách. ●
Go ndéana do bhuanghrá agus d’fhírinne
mo chaomhnú choíche.
13 Tá mórán olc i mo
thimpeall, oilc gan áireamh.
Tá mé chomh mór sin i ngreim ag mo chionta
nach bhfeicim dada; ●
ní lia ribí mo chinn ná iad
agus teipeann mo mhisneach orm.
14 Go mba toil leat,
a Thiarna, mé a fhuascailt; ●
brostaigh, a Thiarna,
agus cabhraigh liom.
15 Go raibh náire
agus ceann faoi ar gach aon neach
ar a bhfuil fonn mo mharaithe; ●
go gcuirtear ar gcúl faoi náire
a bhfuil ag dréim le mo mhilleadh.
16 Go ndalltar le
náire an drong ●
a deir liom: “Há! há!”
17 Go ndéana a mbíonn
ar do lorg
ríméad agus gairdeas ionat. ●
Go ndeire an dream lenarb áil do chúnamh:
“Moladh leis an Tiarna!”
18 Cé gur dealbh agus
gur dearóil mise
déanann an Tiarna cúram díom. ●
19 Is tú mo chabhair
agus m’fhuascailteoir;
ná moilligh, a Dhia liom.
1 Is méanar dóibh
sin ar cúram leo an dealbh is an daibhir; ●
saorfaidh an Tiarna iad in am na buartha.
2 Coimeádfaidh sé
beo iad, tabharfaidh sé séan dóibh ar talamh ●
agus ní thabharfaidh sé suas iad do thoil a n-eascairde.
3 Tabharfaidh sé
neart dóibh ar leaba a dtinnis ●
agus déanfaidh a leigheas le linn a mbreoiteachta.
4 Is é a dúirt
mise: “Déan trócaire orm, a Thiarna, ●
slánaigh m’anam de bhrí gur pheacaíos ort.”
5 Labhraíonn mo
naimhde fúm le mírún is mioscais: ●
cathain a éagfaidh mé go ndearmadfar m’ainm?”
6 Tagann siad do
m’fhéachaint le caradas bréige; ●
scaipeann siad a mbréaga fúm amuigh le caint mhailíseach.
7 Bíonn m’aos
fuatha ag cogarnach le chéile i m’éadan; ●
bíonn siad ag machnamh ina gcroí ar an tubaiste a bhain dom.
8 Síleann siad gur
tháinig galar gáifeach orm, ●
go ndeachaigh mé a luí agus nach n-éireoidh mé choíche.
9 Fiú amháin mo
chara cléibh as a mbíodh mo mhuinín ●
agus a d’itheadh mo chuid aráin, nár iompaigh sé i m’éadan!
10 Ach tusa, a
Thiarna, bíodh trua agat dom; ●
déan mo thógáil arís go ndíolfaidh mé an comhar leo.
11 Ansin beidh a
fhios agam go bhfuil lé agat liom ●
nuair nach ndéanfaidh m’eascairde a mbua a mhaíomh orm.
12 Má dhéanfaidh tú
trua dom tabharfaidh tú slán mé ●
agus cuirfidh tú i mo sheasamh i do láthair go brách mé.
13 Moladh leis an
Tiarna Dia Iosrael go brách. ●
Moladh leis ó aois go haois. Áiméan. Áiméan.
1 Faoi mar a
shantaíonn an eilit na sruthanna uisce ●
is amhlaidh a shantaíonn m’anam thusa, a Dhia.
2 Tá cíocras chun
Dé ar m’anam
chun Dé bheo; ●
cá huair a thiocfaidh mé go bhfeicfidh mé
gnúis mo Dhé.
3 Is iad mo dheora
is bia dom
de lá agus d’oíche ●
nuair a fhiafraítear díom in aghaidh an lae:
“Cá bhfuil do Dhia?”
4 Ar na nithe seo a
dhéanaim mo mhachnamh
nuair a chuirim mo racht díom: ●
mar a ghluaisinn i dtosach an tslua ag triall ar theach Dé dom,
le gártha gairdis agus molta
i ndáil fleá agus féile.
5 Cén fáth a
bhfuil tú buartha, a anam liom,
faoi mhíshuaimhneas istigh ionam? ●
Cuir do dhóchas i nDia; molfaidh mé go fóill é;
mo shlánaitheoir agus mo Dhia é.
6 Tá m’anam go
buartha istigh ionam,
is ort a bhím ag cuimhneamh ●
ó thír na Iordáine, ó Hearmón,
agus fós ó Shliabh Mizeár.
7 Glaonn na
duibheagáin ar a chéile
le torann do chuid easanna. ●
Tagann do thonnta agus do thuilte go léir
ina gcaisí anuas orm.
8 Bronnfaidh an
Tiarna a bhuanghrá
orm de lá ●
agus canfaidh mé ceadal san oíche
do Dhia mo bheo.
9 Deirim le Dia, mo
charraig, cén fáth
a ndearna tú dearmad orm? ●
Cad chuige dom triall go dobrónach
is mo namhaid do mo chrá?
10 Le hachasáin a
bhaineann fáscadh as an gcroí agam
tarcaisníonn mo naimhde mé, ●
á rá liom gan stad in aghaidh an lae:
“Cá bhfuil do Dhia?”
11 Cén fáth a
bhfuil tú buartha, a anam liom
faoi mhíshuaimhneas istigh ionam? ●
Cuir do dhóchas i nDia; molfaidh mé go fóill é;
mo shlánaitheoir agus mo Dhia é.
1 Cosain mé a Dhia,
agus agair mo chúis
in aghaidh lucht na héagráifeachta.
Ó lucht an fhill agus na hurchóide ●
saor mé, a Dhia.
2 Óir is tú mo
dhídean, a Dhia,
cén fáth ar theilg tú uait mé? ●
Cén fáth a bhfuilim ag triall go dobrónach
agus mo namhaid do mo chiapadh?
3 Cuir chugam do
sholas agus d’fhírinne,
go ndéana siad mo threorú ●
do mo thionlacan faoi dhéin do chnoic naofa,
faoi dhéin do phailliúin.
4 Triallfaidh mé ar
altóir Dé,
ar Dhia is cúis áthais dom; ●
agus déanfaidh mé do mholadh ar an gcruit
a Dhia, a Dhia liom!
5 Cén fáth a
bhfuil tú buartha, a anam liom,
faoi mhíshuaimhneas istigh ionam? ●
Cuir do dhóchas i nDia; molfaidh mé go fóill é;
mo shlánaitheoir agus mo Dhia é.
1 Chualamar lenár
gcluasa féin é, a Dhia,
agus d’inis ár n-aithreacha féin dúinn ●
na hoibreacha a rinne tú fadó,
na héachtaí a rinne tú lena linn.
2 Mar chuir tú féin
na ciníocha i mbéal a gcinn ●
gur phlandaigh tú ár sinsir ina n-ionad.
3 Óir ní lena
gclaíomh féin a ghabhadar an talamh
níorbh é a gcuisle féin a shaor iad ●
ach do dheaslámh féin is do chuisle
agus gile do ghnúise, mar b’iad do ghrá iad.
4 Is tú mo rí agus
mo Dhia ●
a thug barr agus bua do Iacób.
5 Is tríotsa a
chloíomar ár naimhde ●
gur ghabhamar de chosa i lucht ceannairce i d’ainm.
6 Óir ní i mo
bhogha a chuir mé mo dhóchas, ●
ná níorbh é mo chlaíomh a thug saor mé,
7 ach is tusa a
shábháil ónár naimhde sinn ●
agus a chuir náire ar an drong a thug fuath dúinn.
8 Bhímis ag maíomh
as Dia i dtólamh ●
agus ag tabhairt moladh do d’ainm de shíor.
9 Ach anois tugann
tú droim láimhe dúinn go dímheasúil ●
agus ní ghabhann tú amach lenár sluaite.
10 Tugann tú orainn
cúlú roimh ár naimhde ●
agus déanann lucht ár bhfuatha slad orainn.
11 Thug tú suas sinn
mar chaoirigh chun ár maraithe. ●
Chuir tú scaipeadh orainn ar fud na gciníocha.
12 Dhíol tú do phobal
in aisce, ●
agus ní bhfuair tú dada de bharr a ndíolta.
13 Rinne tú ábhar
achasáin dínn dár gcomharsana, ●
cúis gháire dá mbíonn inár dtimpeall,
14 ceap aithise i
mbéal na gciníocha ●
agus ceap magaidh i measc na náisiún.
15 Bíonn mo
tharcaisne os mo chomhair de shíor ●
agus luisne na náire i mo leiceann
16 de bharr ghlór an
scigire agus an sciolladóra ●
de dheasca an namhad agus an díoltasaí.
17 Tháinig na nithe
seo uile orainn anuas
siúd is nach ndearnamar dearmad ort, ●
is nach rabhamar mídhílis do do chonradh
18 ná ní dheachaigh
ár gcroí ar gcúl, ●
ná ní dheachaigh ár gcosa ar seachrán uait,
19 bíodh gur bhrúigh
tú in áit na hainnise sinn ●
agus gur fholaigh tú le scáil an bháis sinn.
20 Dá ndéanaimis
dearmad ar ainm ár nDé
nó dá leathaimis ár lámha chun dé eile, ●
nach mbeadh a fhios sin ag Dia?
Óir is eol dó rúndiamhra an chroí.
21 Ar do shonsa
tugtar ár n-ár ar feadh an lae ●
agus meastar sinn mar chaoirigh atá le bású.
22 Múscail! Cad é an
codladh sin ort, a Thiarna? ●
Bí i do dhúiseacht! ná diúltaigh dúinn de shíor!
23 Cén fáth a
gceileann tú do ghnúis orainn ●
agus nach cuimhin leat ár n-ainnise is ár n-ansmacht?
24 Óir leagadh ar lár
sinn sa luaithreach ●
agus buaileadh ár gcorp ar an talamh.
25 Éirigh i do
sheasamh agus cabhraigh linn ●
agus fuascail sinn as ucht do thrócaire.
1 Tá mo chroí á
chorraí ag téama sáruasal.
Tá mé ag aithris mo dháin i láthair an rí; ●
ní luaithe lámh an scríobhaí ná líofacht mo theanga.
2 Is tú an té is
áille den Ádhamhchlann go huile ●
agus doirteadh an grásta amach ar do bheola
toisc gur bheannaigh do Dhia go brách is go deo thú.
3 Déan do chlaíomh
a chrochadh ar do cheathrú, a churaidh: ●
faoi mhaise agus gradam gabh amach go caithréimeach,
4 ar son focal na
fírinne, an chreidimh is an chirt, ●
teann do bhogha le do dheasláimh chumasach.
5 Is géar iad do
shaigheada; tá na ciníocha faoi chois agat. ●
Tá naimhde an rí ar díth a meanman.
6 Beidh do
chathaoir ann, a Dhia, go brách is choíche; ●
ríshlat an chirt is ea ríshlat do ríochta.
7 Is geal leat an
fhíréantacht, is gráin leat an mhioscais. ●
Is uime sin a rinne Dia – do Dhia féin – thú a ungadh
le hola an áthais thar lucht uile do chaidrimh.
8 Leathann
cumhracht an mhiorra agus an aló trí d’éadaí; ●
seinntear ceol ar an gcláirseach duit ó árais eabhartha.
9 Tá iníonacha
ríthe i measc do bhan coimhdeachta, ●
agus an bhanríon ar do dheis faoi ór as Óifír.
10 Claon chugam do
chluas, a iníon,
agus éist liom; ●
cuir cuimhne do mhuintire féin uait agus teaghlach d’athar.
11 Óir tabharfaidh an
rí grá is taitneamh do d’áilleacht; ●
eisean do Thiarna,
agus umhlaigh thú féin dó.
12 Tiocfaidh muintir
na Tuíre le tabhartais chugat ●
agus beidh lucht rachmais an phobail ag iarraidh do pháirte.
13 Tá iníon an rí
gléasta le róbaí órmhaisithe,
agus seoltar chun an rí í faoi éadaí ildathacha. ●
Seoltar dá héis chuige a maighdeana coimhdeachta.
14 Déantar a
dtionlacan le háthas is gairdeas ●
nuair a ghabhann siad isteach in áras an rí.
15 In ionad do
shinsear beidh clann mhac de do chuid féin agat; ●
ceapfaidh tú ina bhflatha iad ar fud chríocha na cruinne.
16 Beidh cuimhne ar
d’ainm go brách de bharr an dáin seo ●
agus molfaidh na ciníocha thú go brách na breithe.
1 Is dídean dúinn
Dia,
agus is é ár neart é: ●
is é ár gcúnamh go dearfa é le linn ár n-anacra.
2 Dá bhrí sin ní
eagal linn má luascann an talamh ●
agus go gcaitear na sléibhte i gceartlár na mara,
3 fiú amháin má
bhíonn a huisce ag coipeadh agus ag fiuchadh, ●
agus na sléibhte á suaitheadh ag neart na dtonnta.
4 Cuireann caisí na
habhann lúcháir ar chathair Dé, ●
ionad naofa agus áras cónaithe an Neach is Airde.
5 Tá Dia ina lár,
ní féidir í a bhogadh; ●
tiocfaidh Dia i gcabhair uirthi le fáinne an lae.
6 Tógtar clampar i
measc na gciníocha, baintear croitheadh as ríochtaí, ●
toirníonn seisean lena ghlór agus leánn an talamh.
7 Tá Tiarna na
Slua inár bhfochair, ●
is daingean dúinn Dia Iacóib.
8 Téanam agus
feiceam oibreacha an Tiarna, ●
na héachtaí móra a rinne sé ar talamh.
9 Cuireann sé cosc
le cogaí ar fud na cruinne: ●
briseann sé boghanna agus smiotann sé sleánna,
loisceann sé sciatha agus carbaid le tine.
10 “Éistigí! bíodh a
fhios agaibh gur mise is Dia ann, ●
in ardréim ar na ciníocha, in ardréim ar talamh.”
11 Tá Tiarna na
Slua inár bhfochair, ●
is daingean dúinn Dia Iacóib.
1 Buailigí bhur
mbosa, a chiníocha uile; ●
glaoigí ar Dhia le gártha gairdis!
2 Óir is ard é an
Tiarna agus is uamhnach, ●
ina ardrí os cionn na cruinne.
3 Cuireann sé
ciníocha faoinár smacht ●
agus cuireann sé náisiúin faoinár gcosa.
4 Is uaidh a
fuaireamar ár n-oidhreacht; ●
oidhreacht Iacóib dá dtugann sé grá.
5 Gabhann Dia in
airde le gártha molta; ●
gabhann sé in airde le séideadh an stoic.
6 Seinntear ceol
dár nDia, seinntear ceol dó; ●
seinntear ceol dár Rí, seinntear ceol dó!
7 Is é Dia rí na
cruinne go léir; ●
seinnigí agus canaigí go hoilte dó!
8 Tá Dia ina rí ar
na náisiúin; ●
tá sé ina shuí ar a ríchathaoir naofa.
9 Cruinníonn
taoisigh na gciníocha i gceann a chéile;
i bhfochair phobal Dhia Abrahám. ●
Óir is le Dia lucht rialaithe na cruinne;
is aige atá an chumhacht go hiomlán.
1 Is éachtach an
Tiarna agus is inmholta go mór é ●
i gcathair ár nDé.
2 Is álainn an cnoc
é a shliabh naofa,
áthas an domhain uile. ●
Is é Cnoc Shíón de leith an tuaiscirt
cathair an ArdRí.
3 Chruthaigh Dia i
lár a dúnta ●
bheith ina dhaingean sábháilte.
4 Óir féach!
chruinnigh na ríthe le chéile ●
gur ionsaigh siad in éineacht.
5 Chuir a bhfaca
siad anbhá agus alltacht orthu; ●
rinneadh stangairí díobh le neart mearbhaill.
6 Tháinig crith cos
is lámh orthu láithreach, ●
amhail tinneas clainne;
7 mar a bheadh an
ghaoth anoir ag milleadh ●
loingeas Thairsís.
8 Mar a chualamar,
is amhlaidh a chonaiceamar
i gcathair ár nDé; ●
i gcathair Thiarna na slua
a dhaingnigh Dia go deo.
9 Déanaimid
machnamh ar do bhuanghrá, a Dhia, ●
i gceartlár do theampaill.
10 Leathann do
mholadh, ar nós d’ainm, a Thiarna, go críocha na cruinne. ●
Is lán do dheaslámh d’fhíréantacht.
11 Gairdíonn Cnoc
Shíón. ●
Tá áthas ar iníonacha Iúdá
de bharr do bhreithiúnais.
12 Siúlaigí Síón agus
triallaigí ina timpeall ●
comhairigí a túir.
13 Breathnaigí a
rampair chosanta; ●
scrúdaigí a dúnfoirt,
go n-inseoidh sibh don ghlúin atá le teacht:
14 is mar sin dár
nDia. ●
Is é ár nDia é go brách na breithe agus ár dtreoraí go deo.
1 Éistigí, a
chiníocha go léir, ●
tugaigí cluas, a áitritheoirí na cruinne,
2 íseal agus uasal
in éineacht, ●
saibhir agus daibhir le chéile.
3 Labhróidh mo
bhéal briathra ciallmhara; ●
is lán mo chroí de thuiscint.
4 Claonfaidh mé mo
chluas le fáthscéal, ●
sceithfidh mé mo rún leis an gcláirseach.
5 Cén fáth a mbeadh
eagla orm lá an oilc ●
agus mioscais lucht ceilge i mo thimpeall –
6 dream a mbíonn a
ndóchas ina saibhreas ●
agus a mhaíonn as méid a maoine?
7 Ní thig le daoine
iad féin a fhuascailt
ná éiric a n-anama a dhíol le Dia; ●
is ródhaor acu éiric a n-anama.
8 Ní thig leo
síorbheatha a cheannach ●
le súil nach bhfeice siad an uaigh.
9 Feiceann siad an
saoi agus an daoi ar lár ●
agus a maoin ag daoine eile ina ndiaidh.
10 Tuamaí is dídean
dóibh go brách, ●
a n-árais chónaithe ó ghlúin go chéile
cé go mbíodh a n-ainm in airde sa tír.
11 Óir ní buan é séan
an duine; ●
is cosúil iad leis na beithígh a théann ar ceal.
12 Slí na
baothmhuiníne a slí siúd,
críoch na droinge lenarb áil a maoin. ●
Tiomáintear iad mar chaoirigh chun na huaighe
13 mar a ndéanfaidh
an bás a n-aoireacht
agus mar a gcuirfear faoi smacht na bhfíréan iad. ●
Imeoidh a dtaibhse ar maidin;
san uaigh a bheidh a n-áras acu feasta.
14 Ach saorfaidh Dia
m’anamsa ar ifreann ●
an uair a ghlacfaidh sé chuige féin mé.
15 Ná bíodh eagla ort
má éiríonn daoine saibhir; ●
má mhéadaíonn ar mhaoin a dteaghlaigh.
16 Nuair a éagfaidh
siad ní bhéarfaidh siad dada leo, ●
ná ní rachaidh a rachmas chun na huaighe leo.
17 Cé gur bhreá leo a
saol fad a mhair siad – ●
“maífidh gach aon neach mo shéanmhaireacht” –
18 rachaidh siad i
bhfochair a sinsear ●
nach bhfeicfidh an solas go brách.
19 Óir ní buan é séan
an duine; ●
is cosúil iad leis na beithígh a théann ar ceal.
1 Labhair an Tiarna
– is é Dia na ndéithe é – ●
agus ghair sé chuige an chruinne.
2 As Síón a
shoilsigh Dia le barr scéimhe; ●
Tháinig ár nDia amach, ní fhanfaidh sé ina thost.
3 Gluaisfidh tine
chraosach roimhe amach ●
agus anfa gaoithe ina thimpeall.
4 Fágfaidh sé a
fhianaise ar neamh agus ar talamh ●
go dtabharfaidh sé breithiúnas ar a phobal:
5 “Cruinnigí mo
phobal naofa i mo láthair ●
a cheangail mo chonradh le híobairt.”
6 Foilsíonn na
flaithis a fhíréantacht ●
óir is é Dia é féin is breitheamh.
7 “Éistigí, a phobal
liom, labhróidh mé,
tabharfaidh mé fianaise i do choinne, a Iosrael; ●
óir is mise is Dia ann – do Dhiasa.
8 Ní de bharr
d’íobairtí a cháinim thú: ●
bíonn do loiscíobairtí i mo láthair de shíor.
9 Ní ghlacfaidh mé
le tarbh ó do theach ●
ná le pocaide gabhair de do thréada.
10 Óir is liom
ainmhithe uile na coille ●
agus na mílte beithíoch ar mo shléibhte.
11 Is aithnid dom
éanlaith an aeir ●
agus is liom a ngluaiseann sa mhachaire.
12 Dá mbeadh ocras
orm ní duitse a inseoinn é, ●
óir is liom an domhan agus a bhfuil ann.
13 An dóigh leat go
n-ithimse feoil tarbh? ●
An measann tú go n-ólaimse fuil gabhar?
14 Toirbhir íobairt
an bhuíochais do Dhia ●
díol do mhóideanna leis an Té is Airde.
15 Glaoigh orm ansin
in am na hanacra; ●
saorfaidh mé thú agus tabharfaidh tú urraim dom.”
16 Ach is é a deir
Dia leis an bpeacach: ●
“Cén ceart atá agatsa mo dhlí a fhógairt
agus lán béil a dhéanamh de mo chonradh?
17 Ó tharla gur fuath
leat mo dhlí ●
agus go ndéanann tú neamhní de mo bhriathra?
18 Nuair a fheiceann
tú gadaithe téann tú i bpáirt leo ●
agus gabhann tú i gcomhar le lucht adhaltranais.
19 Tugann tú do bhéal
don olc ●
agus cumann tú bréaga le do theanga.
20 Tugann tú míchlú
do chara i do shuí duit, ●
tromaíonn tú ar pháiste do mháthar féin.
21 Déanann tú amhlaidh,
agus an mbeidh mise i mo thost?
An dóigh leat gurb é do dhálasa agamsa é? ●
Táim do do cheartú agus do do chúisiú.
22 Aire daoibh, a
lucht dearmadta Dé; ●
sula mbéarfainn oraibh is gan lucht bhur dtarrthála ann;
23 na daoine a
ghabhann buíochas mar íobairt
is iad sin an mhuintir a thugann urraim dom; ●
agus dóibh sin a mhaireann gan cháim
taispeánfaidh mé slánú Dé.”